نویسنده: اکبر مختاری
بیمارستانهای خصوصی در ایران اکثراً بیماران کرونایی را پذیرش نمیکنند. در دوران بحران همانی که باید بیشتر بکار آید کنار رفته است. صف مقدم کمک به کرونا همان بیمارستانهایی هستند که کمتر مورد توجه قرار میگرفتند و امروز کادر پزشکی و پرستاری اش در صف مقدم کمک به مردم اند. در آمریکا بیش از چهارسال است که برنی سندرز از ضعفهای ساختار بهداشت و گرانی درمان و مرخصی بدون حقوق کارگران میگوید و جریان های سرمایه داری او را با عناوینی چون حامی طرح های هزینه زا و سوسیالیستی مورد حمله قرار دادند. در حالیکه در بحران فعلی بعنوان راه حل، آزمایش کرونا رایگان شده است و به کارگران مرخصی بدون حقوق داده شده است، اینها همه توسط یکی از راست گراترین رؤسای جمهور آمریکا در حال اجراست. روزگاری نام کوبا برای ما یادآور اقتصاد بسته و فقر مفرط بود، اما حالا ایتالیا آغوشش را به روی پزشکان کوبا برای کمک به بیماران کرونایی می گشاید. روزگاری خصوصی شدن در همه ابعاد تقدیس میشد حالا میگویند کاش در امر بهداشت دولتها سرمایه گذاری بیشتری میکردند. این روزها به حامیان متعصب خصوصی سازی و سرمایه داری نشان داد که سرمایه داری خیر مطلق و سوسیالیسم شرمطلق نیست و جهان برای پیش برد امور به نظریات متفاوت نیازمندست. این روزها آمریکا بعنوان ابرقدرت نظامی بلامنازع جهان وابستگی شدیدی به ماسک های چینی پیدا کرده است. اقتصاد آمریکا با فراوانی بالایش با چالش جدی کمبود ماسک روبرو شده است. اگر شش ماه پیش تحلیلگری بیان میکرد که آمریکا بدون داشتن حجم وسیع ماسک های وارداتی از چین دچار مشکل میشود محکوم به جنون و بی خردی میشد. جهان پساکرونا جهان متفاوتیست. جهان پسا کرونا با رئیس جمهوری در آمریکا رو بروست که رکورد دو سقوط بزرگ بورس را از سال ۱۹۸۷ تاکنون زده است. اگر شش ماه قبل کسی این مورد را بیان میکرد. طرفدران دو آتشه ترامپ به او می‌خندیدند و می‌گفتند برگ برنده ترامپ موفقیت اقتصادیست. آمار بیکاری در آمریکا در صورت ادامه شرایط فعلی تا آگوست به بیش از دوازده درصد خواهد رسید. آماری که از سال ۱۹۴۵ تاکنون بی سابقه است. تا پیش از کرونا عاشقان توهم توطئه نوک حملاتشان به سمت جهان غرب بود اما در دوران کرونا نوک حمله توطئه گرایان بیش از آنکه بسمت غرب باشد بسمت شرق به رهبری چین است. کرونا همه را بیدار کرده است. بهترین راه مبارزه با کرونا این بار نه از غرب و نه از درون تجدد بلکه از شرق و از درون راه حل های قدیمی تر می‌آید. هرچه می‌گذرد جهان به راه حل قرنطینه بیش از گذشته اهمیت میدهد قرنطینه ای که بوی قرون وسطی ایش بر بوی مدرنیستی‌اش غلبه دارد. کرونا مرزها را دوباره قدرت بخشیده است، دیگر درهای باز سبب بهبود اوضاع نمیشود بلکه بستن مرزها مانع از همه گیری ویروس میشود. بار دیگر تمامی ورود و خروج ها اهمیت یافته است و گاهی استقبال از خروج ها بیش از ورودها شده است. کرونا مفهوم دولت مقتدر رو بار دیگر اهمیت بخشیده است مفهومی که جهانی شدن روز بروز در حال آسیب بیشتر به آن بود. کرونا مردم را به سمت استقبال از اقتدار دولت ها برای ممانعت از گسترش ویروس برده است، این درحالیست که در پیشاکرونا مردم بیشتر حامی تضعیف اقتدار دولت در برابر قدرت جامعه بودند. دوران کرونا را می‌توان یکی از پیچیده‌ترین دوران‌های تاریخ بشر دانست؛ دورانی که در عین اثبات وابستگی همه جوامع به همدیگر راه حلش در عدم وابستگی جوامع به یکدیگر است.
