به اعتلای کشورمان معتقدیم

چگونه شبکه های اجتماعی شیوه فرزند پروری ما را تغییر میدهند؟

   مترجم: زهرا راجی

 

       رسانه­ های اجتماعی نحوه برقراری ارتباط ما با دیگران، دریافت اخبار و به اشتراک­ گذاری آن را تغییر داده ­اند. در عصر جدید، رسانه­ ها و شبکه ­های مجازی به سادگی شیوه فرزند ­پروری و والد گری ما را تغییر داده ­اند. برای درک این موضوع کافی است پیش از به اشتراک­ گذاری عکس فرزندتان در فضای مجازی و انتظار برای دریافت لایک و تمجید از او به این موضوع دقت کنید که فضای مجازی تا چه حد شیوه والد گری شما را نسبت به گذشته تغییر داده است؟

    تأمل می­کنیم

      رسانه ­های اجتماعی سبب شده ­اند در اغلب کارهای­مان مکث کنیم! به لحظه برگزاری جشن برای فرزندتان فکر کنید. به جوش­ و­ خروش و لذتی که اکنون جای خود را به تفکر و تلاش برای ثبت این لحظه و اشتراک ­گذاری در فضای مجازی داده است، در همین لحظه کوتاه تأمل و مکث برای انتخاب تصویر، متن و اشتراک ­گذاری آن­ها در فضای مجازی، لحظه مهم تعامل و ارتباط با کودک را از دست می­ دهیم.

   مقایسه می­کنیم

      فضای مجازی ما را وادار به مقایسه فرزندمان با همسالان خود می­ کند. نمایش موفقیت­ های همسالان در فضای مجازی مانند قبولی در مدارس خاص، توانایی حفظ الفبا در سنین کم و صحبت کردن به زبانی غیر از زبان مادری، از جمله این نمایش­ هاست که غالباً موجب مقایسه ناصحیح کودک با سایر همسالان می­شود. این یک نبرد مخفی میان ارتباط والدین و کودکان است که با بمباران اطلاعات نمایشی بر شیوه فرزند ­پروری اثر می­ گذارد. علاوه بر این، بسیاری از والدین نیز شیوه والد گری خود را با سایر والدین مقایسه می ­کنند و به نوعی حس شکست و استرس در آنها بوجود می آید. اکثراً آن­چه در رسانه­ های اجتماعی به اشتراک گذاشته می ­شود، تصویری است مطلوب از درخشان ­ترین روزهای زندگی نه آن چه حقیقتاً و دائماً در حال رخ دادن است. مطالعات جدید نشان می ­دهند این شبکه ­ها در ارتباط با فرزند ­پروری و والد گری برای مادران استرس ­زا هستند.

   ما بخش ­های زیادی از زندگی شخصی کودک خود را به منظور جلب توجه دیگران، آشکار می ­کنیم

    اگر از خود بپرسید که آیا در رسانه ­ها و شبکه­ های مجازی بیش از حد شفاف سازی می ­کنید، احتمالاً پاسخ به این سؤال خیر باشد! و در صورتی که بپرسید آیا فکر می­ کنید دنبال کنندگان شما به این مسائل زندگی شما اهمیت می­ دهند احتمالاً به گونه­ ای طعنه­ آمیز پاسخ خواهید داد، بله!

    رسانه ­های اجتماعی والدین را به فروشندگان محتوا به فضای مجازی تبدیل کرده اند، این محتوا می ­تواند در بر دارنده آموزش به  کودکان تا تصویری از استفراغ آن ها باشد. همین مسئله سبب شده است تا بسیاری از والدین تصور کنند والدین دیگر بیش از حد کودکان را مورد توجه قرار می­ دهند و در این بازی مخفی از نقش اصلی والد دور بمانند و کودک خود را به کودک کار اینترنتی تبدیل نمایند.

   ما به عنوان والدین، زمان خود را صرف نمایش کودک در شبکه های مجازی ی کنیم

     امتحان کنید! طی یک هفته مدت زمانی را که صرف به اشتراک گذاری تصاویر کودک خود کرده اید را محاسبه کنید. محاسبه این زمان نشان می ­دهد رسانه ­های مجازی چه میزان در نحوه مدیریت وقت شما به عنوان والدین مؤثر­ اند. این میزان زمان می­ تواند صرف تعامل مؤثر با فرزندان شود.

   از فرزندان خود افرادی تشنه شهرت می­سازیم

     آیا فرزندتان تا به حال از شما درخواست کرده است که تصویر او را در شبکه های مجازی به اشتراک بگذارید و یا جویای وضعیت مطلبی باشد که پیش­ تر از وی در فضای مجازی منتشر کرده ­اید؟ در صورتی که چنین باشد ما به واسطه فضای مجازی فرزندان خود را به گونه ­ای عادت داده ­ایم که در انتظار توجه و تأیید دیگران باشند. مطالعات روان­شناختی نشان می ­دهند این دسته از کودکان تشنه شهرت، توجه و تأیید دیگران ­اند و شخصیت خود را در گروه توجه دیگران و تعداد لایک ­ها می ­دانند.

   ما زیاد لاف می­زنیم

     بسیاری از والدین در فضای مجازی در مورد توانایی فرزندان خود غلو می­ کنند، این مسئله سبب می­ شود ما به عنوان والدین مخاطب این گروه با مقایسه فرزندان خود، از شیوه­ های تربیتی نامناسبی استفاده کنیم.

  خود را مستلزم به ایجاد لحظات ایده­آل می­کنیم

    رسانه­ های اجتماعی، لحظات و تصاویر بی ­نقصی را به نمایش می ­گذارند. تصاویر کودکان کار اینترنتی در قالب سوپر مدل­ ها اغلب سایر والدین را مجبور به تقلید و مقایسه می­ کنند، اما این تقلید نه تنها در عکس ­های شبکه ­های مجازی بلکه تا مرز عادات روزانه نیز پیش می ­رود. درخواست از کودک برای ایستادن مشابه مدل ­ها، اخذ حق انتخاب لباس از کودک و اجبار کودک برای غذا خوردن، نشستن، ایستادن و صحبت کردن مانند یک بزرگسال از اثرات سوء فضای مجازی برای والدین و کودکان است.

   یک رد پای دیجیتالی ایجاد می­کنیم

     هر بار که تصویری از فرزندمان را در فضای مجازی منتشر می­ کنیم، یک رد پای دیجیتالی ایجاد کرده ­ایم که ممکن است در ادوار آینده مشکل ساز باشد. رسانه­ های اجتماعی یکی از هزاران مجرای نقض حریم خصوصی دیگران از جمله کودکان است، حتی اگر فکر می­ کنید که به دلیل داشتن تنظیمات حریم خصوصی در حساب کاربری خود ایمن هستید و می ­توانید هر وقت خواستید تصاویر خود را حذف کنید، رسانه ­های اجتماعی چیز دیگری می­ گویند! سایت فیس­ بوک می ­گوید همه چیز حذف نمی ­شود، مگر اینکه دائماً حساب خود را حذف کنید. توئیتر محتوای شما را ۳۰ روز پس از غیر فعال کردن حذف می­ کند، اما حتی در این صورت؛ همه ما می ­دانیم که یک عکس بارگذاری شده علاوه بر آن که ممکن است در حافظه عمومی بماند می تواند ذخیره شود یا به اشتراک گذاشته شود.

    ما موفقیت والد گری خود را در گرو لایک ­ها و کامنت ­های دیگران می­بینیم

     به­ نظر می ­رسد یک رقابت غیر­رسمی در رسانه ­­های اجتماعی میان والدین در جریان باشد و این مسئله ما را به والدینی تبدیل می­ کند که موفقیت خود در فرزند­ پروری را در گرو نظرات دیگران می ­بینیم و گاه شیوه فرزند­ پروری خود را بر این اساس تنظیم می­ کنیم.

 

 

 

Email
چاپ