آبتاب– حسینعلی میراحمدی، باردیگر کشاورزان رنج دیده و مظلوم دیار اصفهان برای درخواست قانونی و شرعی خود (حقآبه)، مجبور به تحصن شدند. مسلم است که قانونی و شرعی بودن حقآبه برای همه اثبات شده است، اما متاسفانه هرساله هنگام کشت به هزاران بهانه واهی از رهاسازی آب جلوگیری میشود.
در این زمان نیازبه تکرار مکررات نیست که هزاران بار در جلسات و محافل مختلف بیان شده است. آنچه امروز میخواهیم بگوییم داغیست که چند سالیست بر دل این کشاورزان زجرکشیده نشسته است. این داغ آنچنان بر این قلبهای رنجور سنگینی میکند که نای نفس کشیدن را از غیور مردان نظام و انقلاب میگیرد و آن چیزی جز تهمت ها و گزافه گویی های عده ای نیست.
هرگاه این مردم رنج کشیده خواستند که مشکلات خود را فریاد بزنند، افرادی کج فهم و نافهم شروع به امنیتی نمودن این خواسته های بحق کردند و کشاورزانی که جز پینه دست و پیشانی آفتاب سوخته ندارد، آشوبگر خطاب کردند. سخت است برای مردمان دیاری که ۴۰ سال است جان در راه انقلاب خود داده و حال برای یک خواسته بحق و فراهم آوردن نانی حلال بر سفره خانواده خود اینگونه مورد خطاب قرار گیرند؛ آنهم در ورزنه که نگین تابان و چشم و چراغ شرق اصفهان در انقلابی و ولایی بودن است.
ورزنه دیار ۱۰۵شهید سربلند، ۹ آزاده پرافتخار و صدها جانباز سرافراز است. ورزنه، دیار سرداران شهید میراحمدی است. ورزنه هربار در نقاط عطف تاریخ انقلاب برگ زرینی را در صفحه انقلاب به یادگار گذاشته است. میدانید وقتی که ۲ درصد از جمعیت شهرت شهید راه میهن شوند، یعنی چه؟ حال که با سوء مدیریت آنان را محتاج نان شب نموده اید، آشوبگر شده اند؟ آنروز که دانه دانه جوانانشان را در راه نظام و اسلام تقدیم نمودند و بانوانشان پای تنورهای داغ شبانه روز نان برای جبهه ها پختند، شما کجا بودید که حال آنان را ضدنظام میخوانید؟ از روی سوخته پیرمردان و پینه دست و پیشانی آنان خجالت بکشید!
اجازه نمیدهیم که مسئولان بی کفایت، کوتاهی و بی لیاقتی خود را به پای کشاورزان بگذارند. اجازه نمیدهیم با سیاسی جلوه دادن این تحصن، با امنیتی کردن موضوع و با انگ زدن و تهمت واهی، آنان را رد کنید و باز به صندلی بی کفایتی خود تکیه بزنید. اینان همان رزمنده های دفاع مقدس هستند.
جناب آقای استاندار، اگر میخواهید واقعیت را بدانید به جمع کشاورزان بیایید. به گزافه گویی های افرادی که با بی کفایتی این بلای خانمان سوز را به زحمتکشان دیارمان تحمیل نمودند،گوش ندهید. به صورت آنان بنگرید، به گره های پیشانیشان ،به چشمان منتظرشان، به دستهای آنان نگاه کنید؛ اگر بوسه بر آن نزدید آنگاه بگویید که آشوبگرند.
استاندار عزیز، اکنون ما کشاورزان چشم انتظار شماییم. بیایید و ببینید خواست این مردم چیست؟
در پایان، خواسته کشاورزان فقط و فقط حقآبه قانونی و شرعی است؛ ولاغیر …
