سراینده ی شعر، خواجه حافظ شیرازی
……………………………………..
نکته یی دلکش بگویم خال آن مهرو ببین
عقل وجان را بسته ی زنجیر آن گیسو ببین
عابدان آفتاب از دلبر ما غافلند
ای ملامت گو خدا را رومبین و رو ببین
حلقه ی زلفش تماشا خانه ی باد صبا ست
جان صد صاحبدل آنجا بسته ی یک مو ببین
عیب دل کردم که وحشی طبع هرجایی نباش
گفت چشم شیر گیرد غنچ آن آهو ببین
زلف دل دزدش صبا را بند بر گردن نهاد
با هواداران رهرو حیله ی هندو ببین
آنکه من در جستجویش از خرد بیرون شدم
کس ندیده است و نبیند مثلش از هرسو ببین
حافظ ار درگوشه ی محراب او نالد رواست
ای نصیحت گو خدا را آن خم ابرو ببین.
…………………………………………
اندیشه
سراینده ی شعر ، پرتو آذرخش
نکته ای گویم جهان را خرم و زیبا ببین
کهکشانها زیر پای کودک فردا ببین
دانش آموزان گیتی راز هستی بشکفند
همسفر با فکرشان، خود را در آن بالا ببین
نیروی باد صبا تسلیم راز جستجوست
صاحب اندیشه را بالنده در دنیا ببین
عابدان و زاهدان اهل پژوهش نیستند
فکر مشغولی مدارو فکرشان بی جا ببین
ای خردمند از کلاف زلف و مو بیرون بیا
گاهی خود در کهکشانها، گاه در دریا ببین
جستجوی علم و دانش اصل راز زندگی ست
خویشتن را با پژوهش آدم دانا ببین
تیزی شمشیر شه مسعود آدم می کشد
قدرت بازو مبین، اندیشه ی برنا ببین
آذرخش در گوشه ی محراب منشبن و منال
حق انسان رفتن است،خود را تو بی پروا ببین
