نویسنده: محمّد آزاد جلالی زاده
اعظم طالقانی شیر زن عرصه ی مدارا و مدیریت و سیاست و اجتماع بود. اعظم بارها خواست به حاکمیت ثابت کند که “رجل” به معنی مرد در مفهوم مذکر آن نیست، بلکه مفهوم مبهم رجل در قانون اساسی به هر آنکس گفته می شود که دارای فعالیت های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی گسترده ای باشد؛ اما متأسفانه در این امر موفق نشد. حال بعد از درگذشت بزرگ بانوی عرصه ی علم و عملی چونان «اعظم طالقانی» نوبت آن است که حاکمیت با گذار از تفسیر به شدت جنسیت زده “رجل سیاسی” به مفهوم انسانی این موضوع ورود کند و راه را برای شرکت و کاندیداتوری کسانی در حد و اندازه های «اعظم طالقانی» برای سفارت و وزارت و وکالت و قضاوت و از همه مهم تر “ریاست جمهوری” باز کند و از این دگماتیسم مفهومی به طور جدی گذار کند. دنیای امروز؛ دنیای گذار از مفاهیم جنسیت زده است؛ بگذاریم زنان ما رجل سیاسی باشند؛ رئیس جمهور شوند؛ تصمیم گیر باشند تا دنیا در مورد اسلام رحمانی دیدی مثبت پیدا کند و اسلام را در چهره هایی چون “بن لادن و البغدادی” نجوید؛ بگذاریم زنان ما رجل سیاسی شوند تا در کنار “مرکل ها” و صدراعظم هایی چون او نماینده اسلام مهربانانه ما باشند و مخلص کلام اینکه یکی از آسیب های جدی که جمهوری اسلامی را تهدید می کند نه تحریم ها و دشمنها و عوامل جاسوس بیگانه ی داخلی و خارجی بلکه وجود ابهام حقوقی و قانونی نوشته و نانوشته در بسیاری امور است که جمهوری اسلامی با گذار از آنها می تواند بسیاری از مسائل خویش را حل کند و استحکام خویش را قوت بخشد و یکی از این ابهام های بزرگ همانا مفهوم “رجل سیاسی” است.
اعظم طالقانی در آخرین گفت و گوی رسانه ای خود گفت که باید اعتماد مردم بازگردد. نمی‌توانیم نشاط را از این نسل بگیریم. می‌دانستیم که افسوس مجلس اول را خواهیم خورد. پدرم به مردم عشق می‌ورزید. اعظم طالقانی بارها تلاش کرد تا مخالفت حاکمیت با ریاست جمهوری زنان را به چالش بکشد. اعظم طالقانی انتخابات ۱۴۰۰ را ندید. نیست که بار دیگر تفسیر رایج از رجل سیاسی را به نقد بکشد!
