به گزارش ایرنا، دی ماه ۱۴۰۰ زمانی که تنها چند ماه از آغاز دولت سیزدهم می‌گذشت و رییس جمهوری پس از حدود ۱۰ سال جلسه شورای عالی فضایی را برگزار کرد، نخستین پرتاب ماهواره انجام شد.
در این پرتاب ماهواره بر سیمرغ بهینه‌شده، سه محموله تحقیقاتی را از پایگاه فضایی امام خمینی (ره) پرتاب کرد که جدایش مرحله اول و دوم ماهواره بر نیز انجام شد اما موفقیت آن ۱۰۰ درصدی نشد.
پس از این پرتاب و در یک سال ابتدایی دولت سیزدهم، ماهواره‌های نور ۲ نیز با موفقیت پرتاب شد. پس از آن ماهواره «خیام» در یک همکاری مشترک با کشور روسیه از ایستگاه فضایی بایکونور قزاقستان توسط ماهواره‌بر سایوز به فضا پرتاب شد. این ماهواره که مالکیت آن در اختیار سازمان فضایی ایران است، با سنجنده‌های دقیق در طیف‌های مختلف، زیرساختی مناسب برای هوشمندسازی بخش‌های گوناگون کشور است.
ارتقا بهره‌وری در حوزه کشاورزی، پایش دقیق منابع آبی کشور، مدیریت مخاطرات طبیعی، پایش تغییرات کاربری، ساخت‌وسازهای غیر مجاز و مقابله با جنگل‌خواری، پایش مخاطرات زیست محیطی، پایش معادن و اکتشافات معدنی، پایش مرزهای کشور و بسیاری از کاربردهای دیگر از جمله کاربردهای داده‌های دریافت شده از ماهواره خیام است.
مهر ۱۴۰۱ نمونه آزمایشی «بلوک انتقال مداری سامان» با یک فروند کاوشگر زیرمداری با موفقیت پرتاب شد و مورد آزمون قرار گرفت. پرتاب‌های انجام شده در دولت سیزدهم امروز به ۱۱ عدد رسید که با تعداد تمام پرتاب‌های ۱۰ سال گذشته برابری میکند. پرتاب ماهواره به فضا چه تحقیقاتی باشد چه آزمایشی، ثمره تلاش‌های صنعت فضایی کشور روی زمین است و تا زمانی که به فضا پرتاب نشود نمی‌توان ارزیابی درستی از آن داشت.
در نتیجه همین پرتاب‌ها، کشورمان ایران برای نخستین بار با موفقیت به مدار ۷۵۰ کیلومتری از سطح زمین دست پیدا کرد و اکنون ماهواره‌برهای ایرانی در کلاس سبک در مدارهای ۵۰۰ کیلومتری و ۷۵۰ کیلومتری از سطح زمین تثبیت شده‌اند.
هدف صنعت فضایی ایران این است که محموله‌های سنگین چند صد کیلویی را در مدار ۵۰۰ تا ۷۵۰ کیلومتری قرار دهد. وزن محموله‌های کنونی حدود ۱۰۰ کیلوگرم است. طبق برنامه ۱۰ساله صنعت فضایی و در افق ۱۴۱۰، ایران باید بتواند محموله‌هایی که وزن آن‌ها به «تن» می‌رسد را با موفقیت پرتاب کند.
