آبتاب– حسین قارونی- فریدالله ادیب آیین، هنرمند چند وجهی افغانستانی، در تاریخ ۱۶ آبان ۱۳۴۴ در افغانستان به دنیا آمد. او یک هنرمند تجسمی، مهندس، مخترع، کارآفرین، پژوهشگر، منتقد، موسیقی‌دان، مجموعه‌دار و نقاش هنر نوگرا است. آثار گسترده ادیب آیین از تکنیک‌های مختلف هنری بهره می‌برد و ابعاد گوناگونی را دربرمی‌گیرد.
در برخی از آثار خود به ارتباط با فضای سیاسی و فرهنگی افغانستان پرداخته و از شخصیت‌های معروف و رهبران فکری مافیایی در دوران‌های تاریخی بازگو کرده است. او از شخصیت‌هایی مانند خشخاش و مقام افیون برای تلمیح به فضای فرهنگی و اجتماعی افغانستان استفاده میکند. آثار ادیب آیین ترکیبی از پرتره حیوانی، طبیعت خشک، و توهم به وجود آورده‌اند که نگاه نو به واقعیت فعلی افغانستان دارند این آثار با ترکیب ابعاد مختلف هنر، تفکرات بیننده درباره مفاهیم اجتماعی و قدرت را به چالش می‌کشند.
اثر “مقام افیون” ادیب آیین نمایانگر گسستگی انقلابی از الگوهای سنتی هنری است و با ایجاد تعامل مفهومی بین فرم و پوچی، بیننده را به چالش می‌کشد. او با این اثر، فرم را به عنوان یک بیان هنری قدرتمند حذف کرده و به تفکر و تأمل در معنا و مفهوم هنری دعوت میکند. آثار ادیب آیین نشان‌دهنده انتقاد او نسبت به تجارت مواد مخدر و تأثیرات منفی آن بر جوامع است، از تصویر گاو با چهره انسانی و عناصر خاص مانند خشخاش، او ارتباط بین مافیای مواد مخدر و فشارات اجتماعی و اقتصادی را به تصویر می‌کشد.
مفهوم افیون به عنوان نمادی از پنج دهه جنگ‌های داخلی در افغانستان است و نمایانگر تأثیرات و عواقب این دوران طولانی از جنگ و نزاعات در کشور می‌باشد. این نماد، موضوعات سیاسی و اجتماعی مهمی را در آثار ادیب آیین به تصویر می‌کشد و بیننده را به تفکر و تأمل دربارهٔ این مسائل دعوت میکند. ادیب آیین به دلیل شاهدی از سوژه‌های تراژیک، در آثار خود به یادآوری دوران کودکی و دانشجویی خود پرداخته است، او در زمینه نقاشی به سبک انتزاعی فعالیت کرده و از وقایع اصلی به عنوان الهام برای ایجاد آثاری چون “مقام افیون” یا “خشخاش” استفاده کرده است.
آثار ادیب آیین نه تنها از جنبه‌های هنری غنی هستند بلکه با توجه به موضوعاتی مانند “خشخاش” پیام‌های اجتماعی و سیاسی نیز به بیننده منتقل می‌شوند. او با کاوش‌های رسمی و زیبایی‌شناختی، به مسائل اجتماعی و سیاسی نیز پرداخته و این تلاش‌ها در آثارش به وضوح دیده می‌شود. ادیب آیین با استفاده از نمادها و عناصر هنری، نقاط نظر خود را در مورد مفهوم افیون و مسائل اجتماعی و سیاسی به بیان میکند. او از عناصری مانند سر گاو به عنوان نماد قدرت و تعبیر “رهبران مافیا” استفاده کرده و این انتخاب نمادی باعث ایجاد پرسش‌ها دربارهٔ رابطه بین موضوع و نمایش می‌شود.
نقاشی‌های ادیب آیین نه تنها به زیبایی‌شناسی و هنر تجسمی محدود نمی‌شوند، بلکه به تأمل در معنا و نمایش در هنر نیز دعوت می‌کنند. او با استفاده از تصویر گاو با چهره انسانی و خشخاش، پیام‌های خاصی را به مخاطبان انتقال می‌دهد و از آنان می‌خواهد که در مفهوم افیون و پیامی که او می‌خواهد منتقل کند، تأمل و تفکر کنند این ایجاد تعامل بین آثار و بینندگان، جلب توجه و ایجاد ارتباط عمیق‌تری با مخاطبان را نشان می‌دهد. ادیب آیین با ایجاد اثر “مقام افیون” به نظر می‌رسد که می‌خواسته با نمایش نابسامانی‌ها و شرایط دشوار، آن قسمت از هویت و وجودی که محتوا می‌شود و ذهن و عواطف را مغشوش میکند، به تصویر بکشد. این اثر به گونه‌ای احساسات و فشارهای داخلی فرد را بیان کرده و احساس فراغت و آرامش از این فشارات را به نمایش گذاشته است.
پرداختن به مافیای مخدر گیاه “خشخاش” موجب از بین رفتن انسان‌های بیشماری در سرتاسر جهان شده، و تابلوی مقام افیون صدای اعتراضی است که در سال معرفی شده است، یکی از مثال‌های است که نشان‌دهنده این انحراف و استفاده از تکنیک‌های جدید و نوآورانه در آثار ادیب آیین است. استفاده از روش‌های خارج از معمول به وی این امکان را می‌دهد تا احساسات و ابزارهای نقاشی خود را به شیوه‌های جدید بیان کند و از جذابیت‌های گوناگون هنری بهره ببرد آثار بعدی ادیب آیین، مانند مقام افیون نشانگر انحراف انقلابی از رویه‌های هنری سنتی، با گرایش به تمثیل مفهومی است. در این اثر، او یک تعامل مسحورکننده بین فرم و پوچی ایجاد میکند و از طریق زبان هنری خود، مواردی چون تأثیرات وحشتناک مواد مخدر و نفوذ مافیا را به تصویر کشیده و پیام‌های عمیقی را منتقل میکند.
مقام افیون یکی از نمونه‌های است که ادیب آیین در آن از زبان بصری هنر رئالیسم آغاز کرده و سپس به سمت گنجاندن نقوش انتزاعی و نمادین در آثار خود پیش رفته است. این اثر و سایر نقاشی‌های قطره‌‌ای او به وضوح سبک انتزاعی و پرانرژی را با استفاده از فرم‌های پویا و ناهموار نشان می‌دهند. ادیب آیین یک مرحله اساسی و نمادین در مسیر هنری خود را طی کرد. این آثار بیانگر توانایی وی در ارتباط مستقیم با عمق و احساسات از طریق اصول سادگی هستند، این نمونه‌ها نشان دهنده اعتقاد او به قدرت کنترل و کاهش کردن به حداقل برای انتقال پیام‌های چندبُعدی و عمیق می‌باشند. در آثار ادیب آیین که با استفاده از تکنیک نقاشی قطره‌‌ای، به طرز شگفت‌انگیزی موفق شده است تا فضایی پویا و الهام‌بخش را خلق کند. او با این آثار به وضوح جوانب ناشناخته و پیچیدگی‌های زندگی در افغانستان را به تصویر کشیده و نقاشی‌هایش نه تنها تأثیرات اجتماعی و فرهنگی را نشان می‌دهند، بلکه پرده‌ای از پیچیدگی‌های زندگی در این منطقه را برمی‌افشانند.
تابلوی نقاشی با موضوع “مقام افیون” می‌تواند یک اثر هنری جذاب و انتقادی باشد در این تابلو، هنرمند می‌تواند به شکل‌های مختلفی به مفهوم مقام افیون اشاره کند، در زیر چند ایده برای این تابلو آورده شده است.
گفته ها و نقل های ادیب آیین
زندگی چیزی بیشتر از زیبایی نیست؛ زیبایی، نگاهی است که از دور به ما نمایان می‌شود.
هنرمند باید قدرت انتقال احساسات و تجربیات خود را داشته باشد، نه فقط تقلید از دیگران.
من هرگز نمی‌آموزم چگونه نقاشی کنم، بلکه همیشه در حال یادگیری و پیشرفت هستم.
برخورد با رنگ‌ها چون تعامل با غذا برای روح است.
هر روز با حضور در طبیعت، یک درس جدید از زندگی یاد بگیرید.
آفتابی که بر نقاش هنگام خلق آثارش تابیده می‌شود، گاهی اوقات به سایه نیاز دارد تا زیبایی احساسی به اثر ببخشد.
هر کسی که با دشواری به نقاشی می‌پردازد، در واقع بهترین شاهکارها را از زندگی به دست می‌آورد.
رنگ به گونه‌ای است که زندگی را به تصویر می‌کشد و حتی در تاریکی‌ها نیز نقاشی را روشن میکند.
حقیقت هنر در این است که اهمیت دهیم نه تنها به چیزهایی که مشاهده می‌شوند، بلکه به چیزهایی که دیده نمی‌شوند.
هر زمان که به نقاشی می‌پردازید، در واقع دارید دنیا را مجدداً ایجاد می‌کنید.
