ترجمه و تدوین: دکتر فاطمه مهسا کارآموزیان
طبق گزارش جدید سازمان بین المللی کار و یونیسف، تحت شرایط پاندمی کووید-۱۹ و اثرات منفی اقتصادی ناشی از آن بر جوامع مختلف، تعداد کودکان کار در سراسر جهان به ۱۶۰ میلیون نفر افزایش یافته است. این گزارش به افزایش قابل توجه تعداد کودکان ۵ تا ۱۱ ساله اشاره می کند که اکنون کمی بیش از نیمی از کل جمعیت جهانی را تشکیل می دهند. آمارها نشان می دهند که تعداد کودکان کار در رده سنی بین ۵ تا ۱۷ سال که اغلب کار کردن به سلامت جسمی و روانی آنها آسیب می زند و فرصت های آینده آنها را محدود می کند، از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ با ۵/۶ میلیون نفر افزایش به ۷۹ میلیون نفر رسیده است. این گزارش هشدار می دهد که ۹ میلیون کودک دیگر تا پایان سال ۲۰۲۲ در نتیجه پاندمی کرونا در سراسر جهان در معرض خطر قرار گرفتن در چرخه کودکان کار می باشند. یک مدل شبیه‌سازی نشان می دهد که اگر آنها تحت پوشش حمایتهای اجتماعی قرار نگیرند، تعدادشان به ۴۶ میلیون افزایش می یابد. آمارهای جدید زنگ خطری جدی برای دنیا هستند. در باید در نظر داشت که شوک‌های اقتصادی و تعطیلی مدارس ناشی از کووید-۱۹ باعث شده است که کودکان کار مجبور شوند ساعات بیشتری کار کنند و یا در شرایط بدتر کاری قرار بگیرند و این احتمال هم وجود دارد که به دلیل از دست دادن شغل در میان خانواده های آسیب پذیر مجبور به پذیرش انجام بدترین کارها شوند. طبق این گزارش، کار کودکان در هر سنی در بین پسران بیشتر از دختران است، اما وقتی کارهای خانه که حداقل ۲۱ ساعت در هفته انجام می شود در نظر گرفته شود، شکاف جنسیتی در کار کودکان کاهش می یابد. شیوع کار کودکان در مناطق روستایی (۱۴ درصد) نزدیک به سه برابر بیشتر از مناطق شهری (۵ درصد) است.
گای رایدر، مدیر کل سازمان بین‌المللی کار، گفت: ” ما نمی توانیم در برابر نسل جدید کودکان کار که در معرض خطر هستند، بی تفاوت باشیم. حمایت اجتماعی از خانواده ها این امکان را بوجود می آورد که آنها حتی در شرایط دشوار اقتصادی کودکان خود را به مدرسه بفرستند. افزایش سرمایه گذاری در بخش توسعه روستایی و حمایت از کشاورزی ضروری است. ما در یک برهه حساس زمانی قرار گرفته ایم و واکنش ما تعیین کننده است. این زمان، هنگام تجدید تعهد برای شکستن چرخه فقر و کار کودکان است.” هنریتا فور، مدیر اجرایی یونیسف هم گفت: “ما در حال از دست دادن جایگاه خود در مبارزه با کار کودکان هستیم. تعطیلی مدارس، مشکلات اقتصادی و کاهش سطح درآمد خانواده‌ها موجب تشدید این آسیب شده اند. ما از دولت‌ها و بانک‌های توسعه بین‌المللی می‌خواهیم که در برنامه هایی که می توانند کودکان را از چرخه کار خارج کرده و به مدرسه بازگردانند، سرمایه گذاری کنند و اجرای برنامه های حمایت اجتماعی از خانواده ها را در اولویت قرار دهند.”
سازمان بین المللی کار و یونیسف برای معکوس کردن روند صعودی کار کودکان، خواستار اجرای این موارد شده اند: ۱- حمایت اجتماعی کافی برای همه اقشار جامعه، بویژه کودکان. ۲- ارائه آموزشهای با کیفیت و بازگرداندن همه کودکان به مدرسه، حتی کودکانی که قبل از کووید-۱۹ به مدرسه نمی رفتند و کار می کردند. ۳- ایجاد شغل با درآمد مکفی برای بزرگسالان، تا خانواده ها مجبور نباشند برای گذران زندگی به درآمد کار کودکان متوسل شوند. ۴- پایان دادن به هنجارهای مضر جنسیتی و تبعیض هایی که بر کار کودکان تأثیر می گذارد. ۵- سرمایه گذاری در برنامه های حمایت از کودکان، توسعه کشاورزی، ارائه خدمات روستایی، ایجاد زیرساخت های مناسب و معیشت عمومی.
در آخر، توجه به اجرای برنامه های حمایت اجتماعی در راستای مبارزه با فقر برای جلوگیری از کار کودکان ضروری است. ارائه حمایتهای اجتماعی، علاوه بر آنکه یکی از حقوق انسانی افراد یک جامعه است، یک ابزارهای قوی برای جلوگیری از کار کودکان در شرایط بحران اقتصادی در خانواده ها هم هست. پایان دادن به کار کودکان مستلزم تعهد و اجرای یک رویکرد یکپارچه و جامع برای مقابله با این مشکل است.
منابع:
https://www.unicef.org/press-releases/child-labour-rises-160-million-first-increase-two-
https://www.un.org/en/observances/world-day-against-child-labour-
