بازمانده یک پلاکارد به دست دارد و به دوربین نگاه میکند. در هر عکس روی پلاکارد جرمی برای فرد مشخص شده است: «در حال دویدن بود و هدفون به گوشش داشت»، «به مرد اجازه داد برای او نوشیدنی بخرد»، «به خودش رسیده بود»، «با مرد وارد مکالمه شده بود»، «روایتش را غیرمنسجم تعریف کرد»، «در برابر متجاوز مقاومت نکرد»، «با مرد لاس زده بود»، «لباس قرمز پوشیده بود»، «سکوت کرد»، «به آدم اشتباه اعتماد کرد» و … . تمامی این جملات، واکنش‌هایی است که بازماندگان خشونت جنسی پس از افشای تجربه خود با آن مواجه می‌شوند.
«جین جکسون»، عکاس انگلیسی برای به چالش کشیدن فرهنگ قربانی نکوهی در پرونده‌های خشونت جنسی، پروژه‌ای را با عنوان «خودش خواسته است» رقم زده و تصاویری را به سبک عکاسی از مجرمان درآورده است.
جکسون توضیح می‌دهد این پروژه را از داستان زنی الهام گرفته که پس از تبرئه شدن متجاوزش، خودکشی کرده و جان باخته و شمایل لباس زیر این زن بارها و بارها و به عنوان مدرکی علیه ادعای او در دادگاه مطرح شده بود. خواندن این داستان و مواجهه با رنج و تحقیری که این زن متحمل شده بود، برای جکسون تیر خلاص بوده است. این روایت در ذهنش نقش بسته و جرقه پروژه را در ذهنش روشن کرده است.
او می‌گوید: «خیلی مهم است که درک کنیم ذهن انسان چگونه به تروما عکس‌العمل نشان می‌دهد. در این صورت برایمان روشن خواهد شد که چرا هنگام تجاوز از واکنش باز می‌مانیم یا چرا پس از تجربه‌ای دردناک، جزئیات واقعه را به طور دقیق و منسجم به یاد نمی‌آوریم. آموزش راه حل ریشه‌کن کردن فرهنگ تجاوز و هم‌چنین قدرتمندسازی بازماندگان است.»
جکسون در سایت خود نیز یک نظرسنجی به راه انداخته که دیدگاه افکار عمومی را نسبت به مسئله قربانی نکوهی بسنجد. داده‌های این نظرسنجی قرار است در یک پروژه پژوهشی وسیع‌تر در دانشکده روان‌شناسی دانشگاه بورنمات به کار گرفته شود. این پروژه هدف تولید منابع و ابزارهای آموزشی را برای کمک به اعضای هیئت منصفه در جهت تصمیم‌گیری عادلانه و غیرسوگیرانه دنبال میکند. مجموعه «خودش خواسته است» علاوه بر دانشگاه، تا به حال در چندین گالری به نمایش گذاشته شده است. طبق آمار رسمی سال ۲۰۱۹، تنها ۱/۷ درصد گزارش‌های تجاوز در انگلیس به محکومیت مرتکبان ختم می‌شوند. کنشگران حقوق بشر می‌گویند سیستم عدالت کیفری بازماندگان خشونت جنسی را ناامید کرده است.
