فرهنگ و هنر
از مهران مدیری بودن خسته‌ام
ایسنا: مهران مدیری با انتشار متنی به حواشی اخیر به ویژه شایعه همکاری‌اش برای ربودن علی کریمی واکنش نشان داده، از کسانی که درباره او شایعه می‌سازند گله کرد.
“ساعت ۳ نیمه شب جمعه ۶ آبان است که می نویسم.
این نوشته دفاعیه نیست، دلنوشته است. دلنوشته‌ای غمگین و سرشار از حیرت.
می‌نویسم برای مردمی که بیش از سی سال برایشان شاید مهمترین و قطعاً پربیننده‌ترین سریالهای طنز تلخ این کشور را ساخته‌ام. لذت را برده‌ام، رنجش را هم کشیده‌ام.
اما در حیرتم از این میزان کینه و دشمنی… از این همه سناریوهای حیرت‌انگیز، که نه از مردم، که از آدمهایی که نمی‌شناسم، تا به حال ندیدمشان و حتی صدایشان را هم نشنیده‌ام، بیرون می‌زند.
چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ نمی‌دانم….
این موجودات شریف کجا هستند؟ کجا زندگی می‌کنند؟ نمی‌دانم…
شغلشان چیست؟ نویسنده‌اند؟ منتقدند؟ سیاسی‌اند؟ نمی‌دانم…
فقط می‌پرسم شما شب‌ها راحت می‌خوابید؟ شما بعد از ۱۲۰ سال راحت می‌میرید؟ فرزندانتان که بزرگ شدند، برایشان از حقیقت می‌گویید؟
از شایعه کثیف چک ۳۰ میلیاردی شروع شد که طبیعی است، هر فیلم‌نامه‌ای نیاز به آغاز دارد.
با شایعه کثیف سفر ۶ روزه من به دبی ادامه پیدا کرد که من این ۶ روز در وین بودم، و فیلمنامه با یک پایان شگفت‌انگیز تعقیب و گریز و عملیات بر روی قایق‌های تندرو خاتمه یافت.
چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ آن پشت چه خبر است؟
اگر از من متنفرید، به هر دلیلی که باشد، قابل احترام است، چرا که از اندیشه‌تان سرچشمه می‌گیرد، اما این میزان از ناجوانمردی در هیچ لغتنامه‌ای معنا نشده…
اما چیزی که غمگین ترم می‌کند، سکوت است. سکوت کسانی‌که این همه سال مرا می‌شناسند و هیچکس حرفی نزد.
در این چند روزی که مانند ده سال گذشت فقط خانواده و عزیزان، انبوهی از فن پیج های دوست داشتنی، چند نفر ار دوستان با معرفت و مردمی که در کوچه و خیابان هنوز اظهار لطف می‌کنند و دست تکان می‌دهند و با همه اندوه این روزها نگاهشان مهربان است، مرا به زندگی امیدوار نگه داشتند.
شاید بگویید در این روزهای کشور از خود حرف زدن خودخواهی است. بله این درست است اما همه این حرف‌ها از سر خستگی و دلشکستگی بود.
بعد از این باز هم بنویسید، باز هم بنویسید، باز هم بنویسید، قلمتان روی چشم.
دیروز دوستی از من پرسید خسته ای؟ گفتم بله. گفت از مردم؟ گفتم هرگز. گفت از کی؟ گفتم از خودم… من از مهران مدیری بودن خسته‌ام.
خدانگهدار”
کارگری که نامش بین فعالترین هنرمندان قرن می درخشد
کارگر استودیو شبکه باران، با فعالیتهای رسانه ای شخصی خود از جمله حضور در جشنواره های فیلم و فیلمنامه، همچنین حضور به عنوان نویسنده و خبرنگار در رسانه های بین المللی خوش درخشید.
به گزارش خبرنگار آبتاب، ثریا ترکاشوند برخی رسانه ها در خبری اعلام کردند: نام حجت بقایی به عنوان فرد رسانه ای (خبرنگار – مستندساز – شاعر و ترانه سرا – تکنسین رسانه) فعال قرن بیستم در نشریاتی چون scientiano – geniano – regime – stringfix – flock و amazon و نشریات دیگر معرفی شده است. این برای پانزدهمین سال متوالی است که نام این هنرمند رشتی در این نشریات می درخشد.
بقایی به عنوان پژوهشگر فعالیت خود را از مرکز نظرسنجی ارشاد آغاز کرد و بعدها با مراکز پژوهشی به همکاری ادامه داد.
ایشان در حوزه های فیلمنامه نویسی، ادبیات، خبرنگاری هم فعالیتهایی دارند.
بقایی تاکنون بیش از سیصد مستند و برنامه ترکیبی را تهیه یا کارگردانی کرده است.
در این رسانه ها ذکر شده: حجت بقایی از سال ۱۳۹۵ رسماً در امور مشاوره فعالیت می کنند و از افتتاح باشگاه مشاورین زیست بوم کسب و کار با باشگاه همکاری می نماید.
حجت بقایی تجربه همکاری بامجمع جهانی اهل بیت، سازمان پژوهشهای علمی وصنعتی ایران، مرکز تحقیقات علمی کشور، جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران، دانشگاه ابن سینای گرجستان و دانشگاه جهانی ورزش، رسانه های محلی، ملی و بین المللی را در کارنامه دارد.
برای مصاحبه با این هنرمند که در اغلب جشنواره ها مسابقات به عنوان هنرمند گیلانی حضور یافته تماس گرفتیم، موفق به مصاحبه کامل در این مورد نشدیم.
بقایی فقط گفت: من به کارگری خود افتخار می کنم، این هم که این مورد را گفتم دوستان منتشر کنند صرفا به مناسبت جسارتی بود که دو تن از دوستان مدیر فرمودند.
عضو خانه سینما، عضو انجمن صنفی روزنامه نگاران و خبرنگاران ایران، عضو جامعه تولیدکنندگان ویدیویی کشور، عضو جامعه مدیران میانی کشور، عضو جامعه روابط عمومی کشور و … از جمله فعالیتهای اجتماعی این کارگر استودیویی شبکه باران است.
روزنامه جمهوری اسلامی: اینترنت ملی، حصر یک ملت است
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: چند سالی است که اینجا و آنجا سخن از شبکه اطلاعات ملی یا اینترنت ملی (بخوانید اینترانت!) می‌رود و حالا نیز یکی از «حاشیه‌نشینان» سیاست و قدرت، «فتوا» داده است که این کار «یک واجب شرعی است»!
اما مشکل اصلی و مصیبت بزرگ این است که این دست مسئولان، به جای اصلاح افکار و روش‌ها و رفتارهای خود، خاستگاه مشکلات ریشه‌دار موجود را در فراسوی مرزها می‌بینند یا این گونه وانمود می‌کنند. چگونه می‌شود این همه نابسامانی و گرفتاری را که سال‌هاست در زندگی بخش عمده‌ای از جامعه امری ملموس گشته و ریشه اصلی اعتراضات گذشته و حال به شمار می‌رود، نادیده گرفت و راه رهایی را در بستن و محدود ساختن ابزارهای ارتباطی و اینترنت و شبکه‌های مجازی، آن هم با عنوان‌های فریبنده‌ای مانند «اینترنت ملی» یا «شبکه اطلاعات ملی» دید؟
پایگاه خبری آبتاب (WWW.ABTAAB.IR):
این هنری است که گویا تنها از چنین مسئولانی ساخته است! اینان حتی به این پرسش پاسخ نمی‌دهند که اگر چنین است، پس این همه مراکز و دستگاه‌های مختلف دولتی و غیر دولتی و به ویژه رسانه‌ای که با بودجه ملت و ده‌ها شبکه ۲۴ ساعته در چند دهه گذشته، در «فضای حقیقی» چه کرده و می‌کنند که حتی درباره نسلی که در همین سال‌ها در دامن سیاست‌های فرهنگی و تربیتی خود این آقایان بزرگ شده‌اند، چنین نگرانی هست که فریب «فضای مجازی» را می‌خورند؟!
اگر به واقع چنین باوری در میان این بخش از مسئولان و مقامات کشور و برخی حامیان «حاشیه نشینان» وجود داشته باشد، باید برای تنزل و ساده‌سازی مسائل تا این سطح تأسف خورد و اگر برای رفع مسئولیت از خود و آرامش‌بخشی به مقامات مافوق یا وارونه کردن افکار عمومی، مسائل را این گونه وارونه می‌کنند، باید گفت: «ترسم نرسی به کعبه‌ای اعرابی»!
کف جامعه و متن زندگی مردم، هرگز آن چیزی نیست و نخواهد بود که برخی «بولتن نویسان» و پاره‌ای «مشاوران اعظم» جلوه داده و می‌دهند و واقعیت‌های زندگی مردم را نمی‌توان این گونه ساده‌لوحانه و ساده‌انگارانه تحلیل کرد و بر پایه آن سیاست نوشت و به جای تن دادن به راه‌های خردمندانه و درمان‌های عالمانه، برای اینترنت چنین نسخه‌هایی پیچید؛ اقداماتی که جز هزینه برای کشور، بردن آبروی خود و زحمت برای مردم و بدتر از همه، ناامید ساختن جامعه از اصلاح وضع موجود، دستاوردی نخواهد داشت.
راه بنیادی در رهایی از مشکلات موجود و خطرهای پیش رو، چنان که بارها و بارها از سوی خردمندان و دلسوزان کشور که بسیاری از آنان کنار گذاشته شده و مغضوب شما و سیاست‌ها و تنگ‌نظری‌های شما شده‌اند، اصلاح روش‌های موجود است، روش‌هایی که نتیجه آن در سه دهه اخیر همین وضعی است که شاهد هستیم و متأسفانه سخنان و مواضع مسئولان به روشنی نشان می‌دهد که «در همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد»! آنچه در فکر و سخن این دست مسئولان، «اینترنت ملی» یا «طرح صیانت» خوانده می‌شود، در واقع «حصر عمومی» یک ملت است و «بانیان» و «حامیان» باید بدانند که نمی‌توان یک ملت را، آن هم به بزرگی و آزادی‌خواهی ملت شریف ایران، حتی با برچسب ناچسب «ملّی»، «محصور» ساخت؛ چنان که مولا (ع) در نهج‌البلاغه فرمود: «یدالله مع الجماعه» و فرمود: «و الغالب بالشرّ مغلوب».
آهنگساز ایرانی نامزد جایزه نهایی مسابقه هالیوود موزیک ۲۰۲۲ شد
محمدرضا اژدری آهنگساز ایرانی با آهنگ بی‌کلام «نیل» به مرحله نهایی مسابقه Hollywood music award ۲۰۲۲ راه یافت.
اژدری همچنین در مسابقه بین‌المللی fmcontest ۲۰۲۲ هم شرکت کرده و در این مسابقه به مراحل پایانی راه یافته است.
سال گذشته آهنگ «رقص باران» از آلبوم «معجزه عشق» با آهنگسازی اژدری توانسته بود با صعود به مراحل نهایی مسابقه بین‌المللی fmcontest ۲۰۲۱ رتبه پانزدهم را در جهان کسب کند.
منبع: ایرنا
جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۲۲
آبتاب: آکادمی سلطنتی علوم سوئد روز سه‌شنبه و طی مراسمی با حضور خبرنگاران در استکهلم، نام الن اسپکت (فرانسوی)، جان.اف.کلوزر (آمریکایی) و آنتون زایلینگر (اتریشی) را به عنوان برندگان جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۲۲ میلادی اعلام کرد.
جوایز نوبل، یکی از معتبرترین جوایز علمی جهان است و با اعطای آن، از فعالیتهای علمی پیشگامانه دانشمندان در موضوعات مختلف تقدیر می‌شود.
سال گذشته، جایزه نوبل فیزیک به کلاوس هاسلمن از آلمان، سوکورو مانابه از آمریکا و جورجیو پاریسی از ایتالیا تعلق گرفت. آنها برای مشارکت پیشگامانه در جهت فهم سیستم‌های پیچیده فیزیکی برنده جایزه نوبل فیزیک شدند.
ماری کوری، ماریا گوپرت مایر، دونا استریکلند و آندریا گز، چهار زنی هستند که تاکنون موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شده‌اند.
یک روز پیش از این نیز سوانته پابو، متخصص ۶۷ ساله پالئوژنومی به عنوان برنده جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی سال ۲۰۲۲ میلادی معرفی شد. او که اهل کشور سوئد است، این جایزه را به دلیل «توالی‌یابی ژنوم انسان نئاندرتال و پایه‌ریزی علم دیرینه‌شناسی» دریافت کرد.
قرار است نام برندگان جوایز شیمی، ادبیات و صلح نیز به ترتیب در روزهای چهارشنبه، پنج‌شنبه و جمعه اعلام شود و هفته آینده در روز دوشنبه جایزه نوبل اقتصاد (نوبل علوم اقتصاد بانک مرکزی سوئد) معرفی خواهد شد.
منبع: یورونیوز
ماهنامه فرهنگی آموزشی خردسالان دوست شماره ۶۰۲ منتشر شد
به گزارش خبرنگار آبتاب، الهه مهرنیا، ماهنامه فرهنگی آموزشی خردسالان دوست شماره ۶۰۲ ویژه مهر ماه توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) چاپ و روانه بازار نشر مجلات گردید.
این مجموعه ویژه ی خردسالان طراحی شده است. علاوه بر جنبه های آموزشی، تفریحی و سرگرمی، افزایش مهارتهای علمی خردسالان از اهداف اصلی آن است. بریدن، جدا کردن، رنگ آمیزی، حتی خط خطی کردن و هرگونه فعالیت پیش بینی نشده از طرف خردسال، میتواند به ایجاد ارتباط، اعتماد به نفس، شادی و رشد خلاقیت او کمک کند. او را در شیوه ی استفاده از مجله آزاد بگذاریم. برای هر قسمت که خواهان کمک یا راهنمایی هستند، یاریشان کنیم.
آدرس فروشگاههای مؤسسه چاپ و نشر عروج:
دفتر مرکزی: میدان انقلاب روبروی دانشگاه تهران بین ۱۲ فروردین و فخر رازی پاساژ ظروفچی مؤسسه چاپ و نشر عروج تلفن: ۰۲۱۶۶۴۰۴۸۷۳
فروشگاه شماره ۱: خیابان انقلاب چهارراه کالج پلاک ۸۸۶ تلفن: ۰۲۱۶۶۷۰۶۸۳۳
و همچنین آثار چاپ شده امام خمینی(س) را می توانید در آدرس سایت: http://shop.imam-khomeini.ir/ مشاهده فرمایید.
دلنـوشته ای بیاد فرزند ایران
کیومرث ترکاشوند
چقدر ساده پندارانه است که گمان کنیم که خسرو آواز ایران، آزادمرد جاویدالأثر والاگوهر، سلطان هنر و محبوب دل تمام پارسی گویان و جهانیان و اعتبار موسیقی ایران، و اسطوره آواز، که پیامش برای مردم عشـــق ودوستی، و صــدایـش مرهم دلهای شکسته بوده و هست درگذشته است، زیرا تا زمانی که صدای زیبا و گوش نواز ربنای آواز گلدسته های این سرزمین فـر و فروغ و شـعر و موسیــقی و به تعــــبیر “نظامی” در دل گیتی از دیر باز چون نگینی خوش آب و رنگ و درخشــان بوده است) طنین انداز است؛ نام شجریان در قلب هر ایرانی آزاده زنده است و اینجاست که این بیت از شعر حافظ معنا پیدا می کند:
هرگز نمرده است آنکه دلش زنده شد به عشق ثبـت اســت بر جریـده عالـم دوام ما
فرزند ایران برآمده از دل تمدنی است که مـیراث دار خیام و حافظ ، ســعدی و فردوسی و مولانا است. و اگر غیر از این بود، مجله دیلی نیوز نمی نوشت: شعر مولانا با صدای استاد شجریان معنا پیدا می کند. شجریان فقط یک آوازه خوان نبود. او نمادی از نیکی و آزادمنشی و کردار و پندار و گفتار نیک است. و در فرهنگ ایران خداوند ایرانیان: فردوسی ملاک نیک بودن «پسند» مردم است و سخن و کرداری پسندیده و دلپذیر است که جان از آن اندیشه و گفتار و کردار آزرده نشود و چو نیک بنگریم شجریان مصداق بارز این سخن فردوسی است. شجریان تربیت یافتـه فرهنگ غنی زبان پارسی است که توانست با دانش و هوش و آگاهی وافرش از اوضاع زمانه و جامعه کنونی، آواز و موسیقی ایرانی را فرامرزی کند و تا آنجا پیش برد که فرانسویان او را ثروت ملی ایران مینامند. استاد شجریان آواز سنتی، ایران را از حالت رخوت و ناخوشایندی ببرون بـرد و با اتصال آن به موسیقی عـصر جدید موسیقی ایرانی را مدرن و جـهانی کرد. و حضورش در این عرصه یک اتفاق نادر در تاریخ موسیقی بود. اوبا انتخاب صحیح و بجا و هنرمندانه از شعر فارسی و با تأکید بر روی معنا و پیام شعر و اجرای خاص خود در کنار بهترین های چون کیهان کلهر، علیزاده، لطفی، ذولفنون آثاری تأثیرگذار از خود بجای گذاشت که نه گذشت زمان آنها را کمرنگ می کند و نه ظهور سبکهای جدید موسیقی می تواند جایگزنی باشد، برای نبود صدای شجریان. چیزی که شجریان را از دیگر هنرمندان جدا کرده است و از او چهره ای مردمی ساخته هـــمراهیش با مردمان سرزمینش بود در شادیها و غمهایشان. حنجره اش صدای مردم بود. صدای فریاد خاموش و بغض های شکسته در گلو! روزی برای زلزله زدگان بم آواز سر میداد و روز دیگر برای دوستدارانش در کنار هنرمندان.
و در میان هنرهای ایرانی گوی سبقت را از همه ربوده بود. زمانی در مسـابقات قرآنی و روز دیگر در خـوشنویسی و آمیختگی تمام اینها با صدای جادویی اش و تواضع، نوع دوستی و خردورزیش از وی چهـره ای محبوب و مردمی ساخته بود. و امروز فقدانش کشتی به گل نشسته موسیقی ایرانی است و شاید، سالهای سال این کشتی به دریا نرسد. و اگر غیر از این بود این ســرزمین خـــسته و دل آزرده و رنــجور از جــور زمانه علی رغـم تـمام زخمهایی که بر تن دارد اینگونه چون مرغ سحر برای پرواز فرزند راستین خود ناله سر نمی داد. روحش قرین رحمت یزدان پاک و یادش گرامی باد.
اولین ساکنان فلات ایران
نویسنده: الهه مهرنیا
در طی حفاریهای انجام شده در مناطق بختیاری و لرستان به ویژه در غار «تنگ پیده» که می توان قدمت آن را بین ۱۰ تا ۱۵ هزار سال پیش از میلاد مجسم کرد، زیستگاههایی از انسانهای اولیه یافت شده که این زیستگاهها سوراخ ها و یا پناهگاه های سنگی بودند.
تاریخ تمدن ایران را می توان از حدود هزاره ی هشتم پیش از میلاد تخمین زد. مراکز اجتماعات اولیه ی انسانی در تپه های باستانی از قبیل: تپه سیلک کاشان، تپه گیان نهاوند، تپه حصار دامغان، تپه باکون فارس، تپه زاغه قزوین، یانبیق تپه ارومیه، تپه حسنلو ارومیه، گودین تپه نهاوند، تورنگ تپه گرگان، تپه سکز آباد قزوین، تپه مارلیک گیلان و تپه شوش خوزستان و …بودند.
قوم هایی دولتهای محلی تشکیل داده بودند که از بین آنها می توان کاسی کو، گیلها، آماردها، تپوری ها و عیلامی ها و …را نام برد.
نخستین مهاجران به فلات ایران اقوامی سفید پوست بودند که خود را آریایی می نامیدند. آریائیان در دشتهای غربی و جنوب سیبری (اوراسیا) زندگی می کردند؛ به علت یخبندان و سردی ناگهانی آب و هوا ناچار به مهاجرت شدند. این مهاجرت از هزاره ی سوم قبل از میلاد آغاز شد؛ ولی از ۱۵۰۰ قبل از میلاد به بعد بصورت دسته جمعی هجوم آوردند. آریاییان چند دسته شدند: گروهی به طرف نواحی مرکزی اروپا، عده ای از افغانستان به هندوستان و دسته ای از دو طرف دریای مازندران به سرزمینی روی آوردند که بعدها آن را ایران (یعنی سرزمین قوم آریایی) نامیدند.
نژاد آریایی قبایل و گروههای متعددی داشت. مادها، که در نواحی کردستان، همدان، کرمانشاه و آذربایجان کنونی سکنی گزیدند. پارس ها، که به نواحی مرکزی و جنوبی ابران سرازیر شدند. پارتویا یا پارت ها، که در نواحی شمال شرقی ایران و خراسان بزرگ سکونت کردند.
نژاد آریایی حدود ۱۵۰۰ سال در ایران حکومت کرد و امپراتوری های بزرگ ایران باستان و تمدن و فرهنگ عظیم آریایی را به جهانیان عرضه کرد.
