به گزارش ایرنا، مریم جلالی در گردهمایی رؤسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور که ظهر یکشنبه ۷ خردادماه ۱۴۰۲ در وزارت امور خارجه برگزار شد، با اشاره به همکاری‌های صورت گرفته با چندین سفیر در زمینه تهیه صنایع‌دستی به‌عنوان هدیه، افزود: با بضاعت کامل در خدمت هستیم و ایده‌های خوبی در صنایع‌دستی وجود دارد. صنایع‌دستی در ۲۹۹ گروه دارای گستردگی و تنوع بسیار است که هر کشور می‌تواند با ما تعامل داشته باشد.
او با بیان اینکه صنایع‌دستی اقتصاد هویت بنیان ماست، افزود: هر محصول صنایع‌دستی دارای قصه، روایت و مناسک خاصی است.
جلالی مطالعات بازار و سلیقه‌سنجی را مهمترین کمکی عنوان کرد که می‌تواند از سوی سفرا صورت گیرد و ابراز امیدواری کرد: با شکل‌گیری این تعامل و همکاری، صادرات به‌عنوان موتور محرک صنایع‌دستی به راه بیفتد.
عصر ایران؛ حسن ظهوری ــ باستان‌شناسان پس از انجام کاوش‌های باستان‌شناسی در محوطه باستانی کل چندار در نزدیکی ایذه و در محدوده‌ای که به شمی شهرت دارد، چندین آرامگاه خانوادگی سنگی متعلق به دوره الیمایی پیدا کردند. این دوره باستانی تقریبا همزمان با دوره اشکانی در ایران، بیش از ۲۰۰۰ هزار سال قبل ظهور کرده‌است.
پیش از این و در سال ۱۳۱۴، یعنی بیش از ۸۰ سال قبل وقتی عشایر بختیاری تصمیم گرفته بودند به خواست رضا شاه یکجا نشین شوند و داشتند برای ساخت خانه‌ها در محوطه‌ای که شمی نامیده می‌شود پی‌کنی می‌کردند، به جسم سخت مفرغی بزرگی برخوردند که پس از بیرون آمدن از خاک شهرتی جهانی پیدا کرد. آن جسم سخت، مجسمه مفرغی مرد پارتی یا مرد شمی است که اکنون در موزه ایران باستان نگهداری می‌شود. در همان سالها آرل اشتاین، جهانگرد معروف که در خانه حاکم مال‌میر مهمان بود، با گروهی از کارگران محلی، به مدت یک هفته در جایی که مرد شمی پیدا شده بود کند و کاو کرد.
حالا پس از سالها هیات ایران و ایتالیا دوباره به مرد شمی بازگشته‌اند و محوطه‌ای باستانی به نام کل‌چندار که به معنای خرابه‌های چنار است را که چندان از محل کشف مجسمه مفرغی مرد پارتی دور نیست کاوش کردند. نتیجه مطالعات آن‌ها شگفت‌انگیز و خارق‌العاده بود. آن‌ها بیش از ۵ آرامگاه سنگی خانوادگی در ابعاد مختلف پیدا کردند که یکی از آن‌ها نه تنها بزرگتر از بقیه بوده که تقریبا به طول کامل از زیر خاک پیدا شده‌است.
بزرگترین آرامگاه کشف شده که احتمال می‌رود به طور کامل از دفن اجساد پر شده بود، یک در سنگی بزرگ و زیبا دارد که وزن آن به بیش از یک تن می‌رسد. این در سنگی روی یک پاشنه سوار است و شکل ظاهری آن درست شبیه درهای امروزی است که از چهار قاب تشکیل شده‌اند. سقف این آرامگاه که با سنگ‌های تراشیده شده ساخته شده بود به صورت خرپشته‌ای بنا شده و ستون‌های چهار چوب در هم از سنگ‌های تراشیده شده ساخته شده‌است.
وقتی باستان‌شناسان این آرامگاه را پیدا کردند در آن باز بود و این نکته عجیبی است و تا کنون مشابه آن دیده نشده‌است. برای همین احتمال داده می‌شود که نخستین‌بار این آرامگاه در دوره باستان غارت شده باشد. هرچند طی دهه‌های اخیر هم به آن دستبرد زده شده و برای این‌کار سقف آرامگاه را تخریب کرده‌اند تا به محتویات داخل آن دسترسی داشته باشند.
از طرفی هنگامی که عشایر بختیاری قصد یکجا نشینی داشتند برای ساخت خانه‌هایشان از سنگ‌های همین آرامگاه‌ها استفاده کرده‌اند. این تخریب‌ها باعث شده تا باستان‌شناسان به اسکلت‌هایی که احتمالا ۲ هزار سال قبل در این آرامگاه گذاشته بودند، دسترسی نداشته باشند و آن‌ها موفق شدند تنها دو جمجمه در آن پیدا کنند که چون یکی از جمجمه‌ها کنار در ورودی پیدا شده این احتمال را تقویت می‌کند که آرامگاه مملو از اجساد بوده‌است.
کشف اسکلت یک کودک بیرون آرامگاه بزرگ نشان می‌دهد که این آرمگاه جای جدیدی برای دفن اجساد نداشته و کودکی که بیش از ۲ هزار سال قبل مرده بود را مجبور شدند روبروی در سنگی دفن کنن. میان جسد کودک و در سنگی آرامگاه هم یک استوانه مخروطی بزرگ یافت شده که باستان‌شناسان هنوز درباره کاربری آن چیزی نمی‌دانند.
به غیر از بزرگترین آرامگاه، که تقریبا در زمان خود از سطح زمین قابل رویت بوده، باقی آرامگاه‌ها در زیر زمین قرار داشته‌اند و در آن‌ها هربار برای گذاشتن جسد جدید باز و بسته می‌شده‌است. سقف آرامگاه‌ها به صورت خرپشته‌ای و از تخته‌سنگ‌های تراشیده بزرگ استفاده شده‌است. تمام آرامگاه‌ها یا خالی به دست آمده‌اند و یا اینکه استخوان‌های اجساد به بیرون از آرامگاه ریخته شده بود. با این‌حال این آرامگاه‌ها رازهای تازه‌ای از شیوه تدوین و مراسم خاکسپاری در بیش از ۲ هزار سال قبل را فاش خواهند کرد.
یکی از یافته‌های مهم باستان‌شناسان هم همین است. آن‌ها با کشف سکوهای احتمالا نیایشگاهی در کنار آرامگاه‌های خانوادگی به شواهدی از مراسم خاکسپاری دست یافته‌اند. اینکه روی این سکوها چه اتفاقی می‌افتاده هنوز معلوم نیست اما به احتمال خیلی زیاد این‌جا هربار هنگام خاکسپاری مراسم مفصلی برگزار می‌شده‌است.
همچنین آن‌ها پلکان بزرگی یافته‌اند که افراد را به سمت محوطه هدایت می‌کرده‌است. کشف این پلکان احتمال نیایشگاهی بودن کل محوطه را بیشتر تقویت می‌کند و شاید در حدود ۲ هزار سال قبل از این محوطه به عنوان یک نیایشگاه بزرگ استفاده می‌شده‌است.
باستان‌شناسان می‌گویند که این‌جا بیش از سه دوره باستان شناسی را شناسایی کرده‌اند. اما این آرامگاه‌های خانوادگی مربوط به الیمایی‌ها هستند. اقوامی که احتمالا پس از آن‌که ایلامیان از آشوریان شکست سختی می‌خورند و به کوه‌ها پنها می‌برند، این دوره را به وجود آورده‌اند.
آن‌ها همچنین دریافته‌اند که پراکندگی آثار آنقدر زیاد است که هکتارها زمین را به خود اختصاص می‌دهد و باید مورد حفاظت شدید قرار بگیرد. باستان‌شناسان هم پس از کشف این یافته‌ها با تمهیدات حفاظتی سعی کرده‌اند تا آثار بیرون آمده از خاک سالم باقی بمانند.
اما این حفاظت‌ها نیاز به رسیدگی دارد و این پژوهش‌ها باید ادامه داشته باشد. این در حالی‌است که کرونا، تمدید نشدن قرارداد فی‌مابین ایران و ایتالیا و از همه مهمتر نبودن اعتبارات لازم باعث شده تا محوطه به حال خود رها شود.
آبتاب: دکتر حجت بقایی در گفتگو با خبرنگار مؤسسه بین المللی آرازتکاوران ویرا، با اشاره به بازار فوق العاده این کشورها برای محصولات ایرانی گفت: این فرصت مناسبی برای کارآفرینان و بازرگانان فراهم می کند تا محصول خود را به طور مستقیم بازاریابی کنند، و از فرصتهای تبلیغاتی که تیم همکار فراهم نموده است بهره مند شوند.
عضو تیم بازاریابی مرکزبازاریابی محصولات ایرانی در تاجیکستان ادامه داد که با توجه به پیگیریهای استادم مهندس محمد عمرانی در نظر داریم دفتر بازاریابی و بازارسنجی محصولات ایرانی در تاجیکستان و کشورهای همسایه را فعالتر از گذشته نماییم.
دکتر حجت بقایی با اشاره به بازار فوق العاده این کشورها برای محصولات ایرانی گفت: این فرصت مناسبی برای کارآفرینان و بازرگانان فراهم می کند تا محصول خود را به طور مستقیم بازاریابی کنند، و از فرصتهای تبلیغاتی که تیم همکار فراهم نموده است بهره مند شوند.
عضو مشاورین کانون زیست بوم کسب و کار اتاق، در ادامه گفتگو با اشاره به پتانسیلهای موجود در استانهای مختلف گفت: تجار و بازرگانان در استانهای مختلف می توانند با هماهنگی از میز اختصاصی بهره مند شوند و به معرفی پتانسیلهای موجود و بازازیابی محصولات اقدام نمایند. حداقلش این است که با پیگیری اساتیدم در شرکتهای همکار راه برای ورود محصولات ایرانی به اوراسیا گشوده شده است.
دکتر بقایی افزود: علاوه بر بازارسنجی، بازاریابی و فروش محصولات و تبلیغات محیطی در شهرهای محتلف رایزنی برای پخش تیزرهای تبلیغاتی در شبکه های رادیویی و تلویزیونی با نرخهای مناسب صورت گرفته است که علاقمندان می توانند از طریق گروه همکاران در مؤسسه بین المللی آرازتکاوران ویرا، شرکت سروش خراسان و شرکت تعاونی راه رشد آسیایی اطلاعات بیشتر را کسب نموده و از این فرصت استفاده نمایند.
ایسنا: انتشار فهرست منتقدان اسکرین در جشنواره کن طی ۳۸ سال گذشته نشان می‌دهد که فیلم «طعم گیلاس» در سال ۱۹۹۷ (۲۶ سال قبل) بالاترین نمره را به خود اختصاص داده بود.
به گزارش آبتاب، نشریه اسکرین فهرست فیلم‌هایی که در ۳۸ سال گذشته بیشترین نمرات را در جدول منتقدان کن کسب کرده اند منتشر کرد و فیلم «طعم گیلاس» ساخته عباس کیارستمی نیز در سال ۱۹۹۷ با امتیاز ۳.۵ (از ۵ نمره کامل) در صدر قرار گرفته است.
کیارستمی در همان سال به طور مشترک با فیلم «مارماهی» ساخته «شوهی ایمامورا» از ژاپن برنده نخل طلای بهترین فیلم جشنواره کن شد.
نگاهی به فهرست فیلم‌هایی که هر سال (۲۰۲۲ تا ۱۹۸۴) بیشترین امتیاز را در جدول منتقدان اسکرین در جشنواره کن را به خود اختصاص داده‌اند نشان می‌دهد، تنها فیلم‌های «پاریس تگزاس» ساخته «ویم وندرس» در سال ۱۹۸۴، «ایثار» ساخته «اندری تارکوفسکی» (۱۹۸۶)، «بازیگرـ» ساخته «رابرت آلتمن» (۱۹۹۲)، «سه رنگ: قرمز» ساخته «کریشتوف کیشلوفسکی» (۱۹۹۴)، «شکستن امواج» از «لارس فن تریه» و «رازها و. دروغ‌ها» به کارگردانی «مایک لی» (۱۹۹۶)، «آقای ترنر» ساخته «مایک لی» (۲۰۱۴)، «تونی اردمن» از «مارن اده» (۲۰۱۶) و «سوختن» به کارگردانی «لی چانگ دونگ» (۲۰۱۸)؛ نمره بالاتری نسبت به ساخته تحسین‌شده کیارستمی از سوی منتقدان دریافت کرده‌اند.
چند سال پیش نشریه گاردین در فهرست برترین فیلم‌های برنده نخل طلا در تاریخ جشنواره کن، فیلم «طعم گیلاس» را در جایگاه دوم قرار داد.
«پیتر بردشاو» منتقد سینمایی گاردین در توضیح فیلم «طعم گیلاس» نوشت: “بدون شک این فیلم یک شاهکار از عباس کیارستمی، یکی از بزرگترین شاعران سینماست. فیلمی با داستانی عجیب و غریب، زیبا و غم‌انگیز که حتی اکنون نیز نمی‌توان آن را دقیقا تفسیر کرد. مردی عمیقا افسرده قصد خودکشی دارد پس در گوری می‌خوابد که یک کارگر کنده و باید بعدا آن را پُر کند. موضوعی بهت‌آور، نامعقول، تکان‌دهنده و ناراحت کننده. فیلم به تاریک‌ترین و ناشناخته‌ترین جنبه این موضوع آن می‌پردازد. در این میان فردی تلاش می‌کند وی را از خودکشی منصرف کند و برای این کار شیرینی و لذت زندگی هچون طعم یک گیلاس را به او یادآور می‌شود».
«طعم گیلاس» تاکنون تنها نخل طلای سینمای ایران از جشنواره کن را دریافت کرده است. گزارش عملکرد سینمای ایران در تمام اداوار جشنواره کن در این لینک قابل مشاهده است.
آبتاب، پرتو آذرخش، نوشت: حکیم خیام نیشابوری در ۲۸ اردیبهشت سال ۶۰۷۰ میترایی دیده به جهان گشود و در سال ۶۱۵۳ میترایی دیده از جهان فرو بست. خیام نیشابوری یکی از بزرگترین دانشمندان جهان هستی می باشد که رتبه دانش افلاکی این دانشمند عزیز، به مراتب از رتبه ی ادبیات ایشان بخاطر ساده سرایی و جامع بودن؛ بالاتر است و رباعیات ایشان گوشزد جهانیان می باشد. برجسته ترین شاهکار علمی خیام، اصلاح گاهشماری ایران زمین است که در زمان نظام‌الملک طوسی و سلطان ملک شاه سلجوقی نوشته شد. این مرد اندیشمند جهان بشریّت، ابتدا فقه و حدیث و تفسیر خواند و بعد که به خود آمد؛ این سه اصل را کنار گذاشت و فلسفه را مستقیماً به زبان یونانی از یونانیان آموخت. او در کنار فلسفه در دانش نجومی ذوب شد و آموخت آنچه که انسانش آرزوست. خیام در سال ۶۰۹۸ میترایی، به کمک و دعوت ملکشاه و خواجه نظام الملک به اصفهان رفت و سرپرستی رَصد خانه ی اصفهان را به مدّت ۱۸ سال بر عهده گرفت و در اصفهان اقامت گزید. وی در مدت ۱۸ سال اصلاح تقویم جلالی را بر عهده گرفت و دقیق ترین و ناب ترین تقویم جهان را هدیه به ایرانیان و جهانیان نمود. او در طی ۱۸ سال اقامت در اصفهان مهمترین و با ارزش ترین اثر ریاضی خود را به نام اقلیدوس که شرح حال خطوط موازی و نظریه ی نسبت هاست را نیز تدوین کرد. این دانشمند ایرانی به کمک خواجه نظام الملک توسی تأثیر زیادی بر پیشرفت ریاضیات جهانی داشته است. این ابر دانشمند و اسطوره جهانی پس از مرگ سلطان ملک شاه و خواجه نظام الملک، بی نهایت مورد بی مهری و تهدید قرار گرفت و به مرور زمان به پایتخت سلجوقیان رفت. خیام در آنجا رساله ی نظریات حساب را نوشت. در زمان حکیم خیام، به دلیل کشمکش های بسیارِ دینی مذهبی و پیدایش فرقه های گوناگون مذهبی به دانشمندان و فیلسوفان و خردمندان؛ انگ و اتهام کافر بودن می زدند که خیام بزرگ از آن قائده استثنا نبود. امروزه اهل دانش خیام را استاد فلسفه، منطق، صنعت، ریاضی، و متافیزیکمی دانند.
آرامگاه این اندیشمند بزرگ در شهرستان نیشابور در سال ۶۹۸۴ میترایی با معماری زنده یاد استاد نوین ایران زمین هوشنگ سیحون و حسین جودت به زیبایی بازسازی شده است. در ژوئن ۲۰۰۹ میلادی چهارتاق به نام چهاردانشمند نامی ایران به نامهای خیام، زکریّای رازی، ابن سینا و ابوریحان بیرونی را به سبک معماری دوران هخامنشی در ورودی اصلی دفتر سازمان ملل متحد در وِیَن قرار داده اند. اخیرا سازمان فضایی جهانی حفره ای در کره ی ماه، سیّاره ی کی، در مدار منظومه ی خورشیدی را به نام خیام اسم گذاری شده است. و در پایان، خوانندگان گرامی مرا به بزرگی خودشان ببخشند چرا که قلم شکسته ی من در حدّ توصیف حکیم خیام بزرگ نبوده و نیست.
آبتاب، عضو کمیته روابط عمومی کنفدراسیون جهانی دفاع شخصی از سوی مجمع جهانی ادبی صلح و حقوق بشر به عنوان سفیر جهانی صلح انتخاب شد. به گزارش خبرنگار روابط عمومی کنفدراسیون جهانی دفاع شخصی، این گواهی توسط نماینده مجمع جهانی دکتر علیرضا سلمانیان نوکابادی به دکتر حجت بقایی اهدا شد.
آبتاب، تاریخ معاصر عکسی از مصطفی کمال آتاتورک میزبان رضاشاه در سفر او به ترکیه، سال ۱۳۱۳ را منتشر کرد. در خرداد ماه ۱۳۱۳، رضاشاه تنها مسافرت خارجی خود را با حرکت به سمت ترکیه آغاز کرد. او در رأس یک هیأت ۱۷ نفره که اکثرشان نظامی بودند، به این سفر مبادرت کرد.
به گزارش خبرنگارآبتاب، الهه مهرنیا، به همت روابط عمومی مؤسسه بین المللی آرازتکاوران ویرا بزرگداشت روز فارسی و استاد شعر و ادبیات فارسی، فردوسی بزرگ در حضور جمعی از هنرمندان برگزار شد. به همین مناسبت دکتر حجت بقایی شعر “خواب استاد” از سروده های خود را به یاد استاد فردوسی بزرگ خواندند.
آبتاب، مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ناشر آثار امام خمینی (س) با دهها عنوان کتاب تازه منتشر شده در سیوچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران حضور دارد.
آدرس غرفه مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) در شبستان اصلی راهرو ۱۴و غرفه ۲۲ واقع شده است.
سیوچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از ۲۰ اردیبهشت آغاز به‌کار کرده و تا ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ در مصلی امام خمینی (ره) و همزمان به‌صورت مجازی در ketab.ir ادامه دارد.
آبتاب، ۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۵۶ سالروز تولد مریم میرزاخانی، ریاضی‌دان ایرانی و استاد پیشین دانشگاه استنفورد است.
خانم میرزاخانی که در دوران تحصیل در دبیرستان، دو بار برندهٔ مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سال‌های ۱۹۹۴ (به میزبانی هنگ‌کنگ) و ۱۹۹۵ (به میزبانی کانادا) شده بود، بعدها نیز به اولین زنی تبدیل شد که برنده جایزه کنگرهٔ اتحادیه جهانی ریاضیات موسوم به مدال فیلدز می‌شود.
خانم میرزاخانی سرانجام در تیرماه ۱۳۹۶ به دلیل ابتلا به سرطان در ایالات متحده درگذشت.
سالروز تولد او مصادف با ۱۲ مه است؛ روزی که از سوی اتحادیه بین‌المللی انجمن‌‌های ریاضی جهان به یاد و احترام او «روز جهانی زنان در ریاضیات» نامگذاری شده است.
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) با انتشار یک پیام توییتری درباره خانم میرزاخانی اعلام کرد: «میراثی که او برجای گذاشت، تا ابد این را یادآوری خواهد کرد که وقتی زنان موانع را می‌شکند، چه کارهایی می‌توانند انجام دهند.»
