بررسی علل و روشهای پیشگیری از سرطان پوست

آبتاب– دکتر فاطمه رجبی پور (پژوهشگر و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران)- اشعه ماوراء بنفش خورشید (uv) عامل اصلی سرطان پوست است. خطر ایجاد سرطان پوست تحت تأثیر محیط زندگی  فرد است. ساکنین مناطقی که سطح بالایی از اشعه ماورای بنفش خورشید را دریافت می کنند، امکان بیشتری برای ابتلاء به سرطان پوست دارند. درجه بالاترین میزان سرطان مربوط به «آفریقای جنوبی» و «استرالیا» است. سرطان پوست بیشتر در سنین بالای پنجاه سال ظاهر می شود. افراد باید در حد امکان از تماس با اشعه خورشید نیم روزی (از ده صبح تا دو بعد از ظهر) اجتناب نمایند. بایستی توجه داشته باشند که کلاه های آفتابی و لباس های آستین های بلند می توانند مانع پرتوهای مضر خورشید شوند. لوسیون های ضد آفتاب نیز از پوست محافظت میکنند. کرم های ضد آفتاب بر اساس فاکتور محافظ خورشید  (spf) درجه بندی  می شوند، اختلاف آنها بین ۲-۳۰ درجه یا بیشتر است. بیشتر آنها حدود ۱۵-۳۰ برابر پوست را در برابر اشعه های مضر خورشید محافظت می کنند.

شایع ترین علائم  از یک خال مسطح که زبر، خشک یا پوسته پوسته شده شروع می شود تا به صورت یک زخم با زائده جدید که رو به پیشرفت و غیر قابل درمان است. همه سرطان های پوست مثل هم نیستند. می توانند از یک توده کوچک، نرم و براق، رنگ پریده تا یک توده سفت و قرمز و با ضایعات هستند. بیشتر سلولهای «بازال» و «اسکواموس» در نواحی که در معرض نور خورشید هستند، مانند: سر، صورت، گردن، دستها و بازوها دیده می شوند.     برای تشخیص توسط پزشک بیوپسی برداشته و زیر نظر پاتولوژیست تشخیص داده می شود. روش درمان کرایو سرجری (سرما درمانی، لیزر درمانی، پرتو در مانی، شیمی درمانی موضعی و در نهایت پیوند یا Grafting است.