آبتاب– نیالا وفائیان- روحی که با جسم همخوانی ندارد. شاید این اولین حس یک فرد ترنسکشوال است. فردی که از اختلال هویت جنسی رنج می برد. این اختلال در هر سنی می تواند بروز کند. نوجوانی، جوانی، حتی کهنسالی؛ اما از سن ۳ یا ۴ سالگی که هویت جنسی افراد مشخص می شود؛ قابل تشخیص است. از نظر جسمی یک فرد ترنسکشوال باید کاملاً مرد یا کاملاً زن باشد و حتی هورمون ها هم کاملاً درست عمل کنند، اما به لحاظ روحی و روانی این افراد خودشان را کاملاً متعلق به جنس مقابل می دانند و معتقدند که در جسم اشتباهی قرار گرفته اند، مثلاً به اعتقاد روانپزشکان، مردان مبتلا به این اختلال در فرآیند یادگیری نقش جنسی از حضور پدر در خانه محروم بوده اند و یا در محیطی کاملاً زنانه رشد یافته اند. به دلیل عدم پذیرش این افراد در اجتماع، اغلب آنان به سمت افسردگی و گرایش به خودکشی می روند و در مهمترین حالت به فکر عمل جراحی و تغییر جنسیت می افتند که اغلب این عمل شروع مشکلات بیشمار دیگری برای آنان است و بسیاری از این افراد ابراز پشیمانی از تغییر جنسیت خود می کنند. گرچه افرادی که می خواهند عمل جراحی تغییر جنسیت را انجام دهند، به مدت چند ماه یا یک سال تحت نظارت یک روانپزشک قرار میگیرند تا تشخیص دهند آیا فرد واقعاً نیاز به این عمل دارد یا خیر؟ در بسیاری از کشورها این افراد تحت هورمون درمانی قرار می گیرند و حداقل دو سال در نقش فردی که می خواهند باشند، قرار می گیرند تا در مورد تصمیم خود اطمینان حاصل کنند. به گفته پزشکان مردانی که به زن تغییر پیدا می کنند، موفق تر از افرادی هستند که به مرد تغییر پیدا می کنند، اما به هر حال مشکلاتی از قبیل هزینه های بالا برای این عمل گاهاً انجام این عمل توسط پزشکان عمومی، کنجکاوی هایی که در مورد زندگی این افراد بعد از عمل می شود، تغییر فرهنگ، پوشش مدرسه یا محل کار، ….و مشکلات ازدواج و روابط زناشویی از جمله مواردی هستند که برای همه افراد ترانس وجود دارد. به عقیده پژوهشگران اغلب این افراد با مشاوره روانپزشکی بهبود می یابند و عمل جراحی آخرین راهی است که باید به آن فکر کنند.