نویسنده: دکتر رزیتا خسروی – جامعه شناس
جامعه کرونا زده ایران که من آن را عصر کرونا می نامم ، این روزها شاهد انواع زیبایها، رشادتها و فداکاری های کادر محترم درمان و سلامت است. رشادتهایی که قطعاً بعدها سوژه ناب نویسندگان رمانهای پرفروش و موضوع بکر فیلمنامه نویسان و کارگردانان مشهور خواهد شد. فرشتگانی از جنس انسان ماسک بر چهره، کاوری بر تن، اسطوره عشق ایرانیان شدند. فرشتگانی سپیدبال که نیلوفرانه در مرداب جهنمی کرونا با مرگی ناشناخته دست و پنجه نرم می کند و همچون نیلوفر در اساطیر ایران نماد صبر و نجابت و عبادت و تندرستی و عشق شدند. پزشکان و پرستاران و کل کادر درمانی و اداری بیمارستانها و دانشگاههای علوم پزشکی مدتهاست درصف اول عبادت و شرافت و بزرگی ایستاده اند و به انسانیت معنایی دوباره می بخشند و همانا که نماز، اطاعت از معبود است و خدمت به خلق عبادت. از دیدگاه دانش جامعه شناسی پزشکی (Medical Sociology) که به مطالعه و تأثیرات بین جامعه و پدیده ها ی اجتماعی از یک طرف و مسائل پزشکی و بهداشتی از طرف دیگر می پردازد و در جستجوی تعادلی بین دو موضوع پزشکی و جامعه شناسی می باشد ، نوع رفتار و نحوه برخورد جامعه پزشکی ایران از ابتدای شیوع بیماری کرونا و نحوه خدمت رسانی به بیماران یکی از مهترین عوامل و پارامترهای مهم در حوزه های پیشگیری، درمان، آموزش و اطلاع رسانی، خود مراقبتی و آماده سازی بستر جامعه برای کنترل و کاهش بیماری از یک سو و اطاعت پذیری جامعه از سوی دیگر قابل بررسی می باشد. جامعه( مردم) توصیه های پزشکان و پرستاران را در هر گوشه و کنار جدی می گیرند حتی در فضای مجازی در قالب فایل های صوتی و تصویری این توصیه ها دست به دست می گردد و مردم با اشتیاق گوش به فرمان تیم نجاتشان، دستورات پزشکی را رعایت و اجرا می کنند و سرپیچی و نافرمانی نمی کنند. و به این ترتیب اعتماد اجتماعی شکل گرفته است. اعتماد اجتماعی، پیش شرط مشارکت اجتماعی است و انسان ها اعتماد می کنند تا ارتباط برقرار کنند، ارتباط برقرار می کنند تا این باور در ذهنشان ریشه کند که بدون همکاری، مشارکت و همفکری کاری از پیش نخواهند برد. مبحثی که «امیل دورکیم» در تئوری وفاق اجتماعی به آن معتقد است. او عصر جدید را عصر صنعت نامگذاری نموده است که باید شرایطی فراهم آید تا جمعیت انبوهی که در حوزه صنعت به فعالیت می پردازند در قالب گروههای حرفه ای جذب گردند و با گسترش تعاملات اجتماعی و شکل گیری احساسات مثبت افراد نسبت به یکدیگر، زمینه تشکیل “ما” و وفاق اجتماعی فراهم شود. او احساسی را که در میان این تعامل بوجود می آید را “عاطفه جمعی” نامیده است. تا نزاع میان انسانها را از بین بردارد و یا حداقل آنرا تعدیل کند و انسانها در کنار هم احساس امنیت کنند و به یکدیگر اعتماد داشته باشند. درست مثل جامعه امروز ایران که بیش از هر زمان دیگر روح مشارکت و اعتماد و عاطفه جمعی را در همکاری با کادر درمانی تجربه می کند. فرشتگان سپید پوش کادر درمان و پزشکی، شما دوران ساز عصری شدید که تا قرنها در تاریخ این مرز و بوم به یادگار می ماند در کجای قسم نامه پزشکی تان قسم یاد شده که خدمت کنید و جان فشانی کنید تا مرز شهادت ؟ ما مردم ایران ضمن ادای احترام بر ساحت مقدستان این روزها و این ایثارگری ها را فراموش نخواهیم کرد و متواضعانه در برابرتان سر تعظیم فرود می آوریم و از خالق یکتا سلامتی همه شما را خواستاریم.