گیاه دارویی آقطی سیاه، درمان کننده نقرس

آبتاب– فاطمه مهسا کارآموزیان- آقطی سیاه که در همدان “انگور کولی” نامیده می‌شود، درختچه‌ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به ۱۰ متر می‌رسد. این درختچه معمولاً در کنار جاده‌ها، حاشیه جنگلها، در نواحی مرطوب و سایه می‌روید. برگ‌های آن سبز رنگ، بیضوی، دندانه‌دار و مرکب از ۵ تا ۷ برگچه می‌باشند. اگر برگ‌ها شکسته و مالش داده شوند بوی بدی از آنها متصاعد می‌شود.

گل‌های آن سفید و خوشه‌ای است که، در اواخر بهار ظاهر می‌شوند. میوه آقطی، سیاه گوشتی، ریز و به رنگ آبی سیر است. قسمتهای مورد استفاده این درختچه: گل، برگ و پوست داخلی ساقه است. پوست ثانویه ساقه و ریشه آقطی از نظر طب قدیم مؤثرترین قسمتهای این گیاه است و در درمان رماتیسم و درد مفاصل موثر است. این گیاه ادرارآور است. ملین می‌باشد و بهترین دارو برای رفع یبوست در افراد سالخورده و کسانی است که انقباضات روده بزرگ در آنها ضعیف شده است.

پوست این درختچه و برگ آن دارای موادی مانند ساوبوسین، سامبو نیگرین، کولین، سیکوتین و مقدار کمی نیترات پتاسیم می‌باشد. در گل‌های آن «الدرین» و مقدار کمی اسانس وجود دارد. میوه آقطی سیاه دارای کریزان تمین، مواد قندی، صمغ، اسید والریانیک و اسید استیک می‌باشد.

مصرف این گیاه دارویی به اشکال زیر توصیه می شود:

جوشانده : جوشانده گل‌های خشک شده این گیاه برای معالجه برونشیت مفید است. اگر پوستی حساس دارید، برای شستن صورت یا پاک کردن آرایش از دم کرده آقطی سیاه استفاده کنید.

دم کرده : دم کرده برگ‌های خشک شده آقطی در رفع اسهال موثر است. دم کرده گل‌های خشک شده آقطی سیاه درمان کننده سرماخوردگی، بیماریهای دستگاه تنفسی و نقرس می‌باشد.

شیرابه : میوه‌های رسیده آقطی سیاه را فشار داده تا شیرابه آن خارج شود. مقدار مصرف این شیرابه یک قاشق چایخوری مخلوط در یک لیوان آب می‌باشد.

ضماد : برای برطرف کردن درد و التیام بواسیر، برگ‌های تازه این گیاه را له کرده و از آن ضماد تهیه کنید و روی موضع دردناک بگذارید.

توجه داشته باشید که استفاده زیاد از آقطی سیاه ممکن است باعث تهوع و همچنین، ورم روده‌ شود. لطفا قبل از هرگونه مصرف با پزشک مشورت کنید.