آبتاب– لیلا نصیری سروری- دکتر حجت بقایی پژوهشگر و خبرنگار در صفحه شخصی خود نوشت: هفته پیش با چند تن از خبرنگاران از رسانه های مختلف جلسه ای داشتیم و در مورد تولد و مرگ رسانه ها میزگردی کوچک و خودمانی.
معمولاً در این جور جلسات خیلی ورود نمی کنم،
لیکن این جلسه را نمی شد از دست داد.
دکتر بقایی در ادامه یادداشت خود نوشت: و من در مورد شرایط تولد شبکه خبر و باشگاه خبرنگاران و برخی دلایل همزمانی این دو رسانه مسایلی را مطرح کردم و صد البته از دوستان تقاضا کردم که مسایل را صرفا جهت یادگیری برخی مسایل بشنوند و قضاوت نکنند.
الآن شرایط جامعه طوری نیست که افرادی مانند من که در راس نیستند نظری بدهند. نظر را صرفاً کسانی باید بدهند که در راس هستند و ارتباطات خوبی دارند.
افرادی در حد ارتباطاتشان قدرت مانور دارند و این در داستان شکل گیری رسانه ها بسیار تاثیرگذار است.
راستش من معتقدم، ما حق قضاوت نداریم شرایط طوری است که اتفاقات می افتند و ما می توانیم صرفا از انها درس بگیریم.
لیکن اینکه قضاوت کنیم کار ما نیست، شاید ما هم در ان دوران بودیم همان اتفاقات شاید بدتر و شاید بهترش می افتاد ولی هیچ نمی دانیم.
القصه بعد هم در مورد دلایل نزدیک بودن تاسیس و تولد شبکه خبر و باشگاه خبرنگاران جوان و تاثیر باشگاه خبرنگاران بر تاسیس باشگاه تلویزیونی جوان و بعد در مورد دلایل تبدیل باشگاه تلویزیونی جوان به مرکز مستندسازی سیما و بعد در مورد تاسیس باشگاه تلویزیونی بها و بعدها تبدیل این باشگاه و نردیکی اش با برخی موسسات سینمایی و یا رسانه ای و در نهایت خروجی تمامی اینها و اینکه کارکردشان تمام شده یا باید باشند.
راستش خیلی وقت بود دوستان اصرار داشتند تا در مورد تجربیاتم در راه اندازی: ایرنای تهران – باشگاه خبرنگاران – شبکه خبر – شبکه چهار سیما – خبرگزاری ایکنا – خبرگزاری ایلنا – انجمن روزنامه نگاران آزاد و . . . کارگاههایی را برنامه ریزی و اجرا کنم، ولی راستش بعد از مدتها کناره گیری از سمتهای کاربردی انگیزه این موارد را در خود نمی بینم و تازه به چه کار می آید این تجربیات زیرخاکی …
لازم به ذکر است: دکتر حجت بقایی از سال ۱۳۷۴ خبرنگار صداوسیما بودند. از ۱۳۷۴ آزاد و افتخاری با رادیو بوده بعد از ۱۳۷۷ قراردادی شدند و از ۱۳۷۸ حق الزحمه شدند و بعد به واحدهای مختلف (مثل واحد مرکزی خبر – شبکه دو – شبکه خبر- باشگاه خبرنگاران- شبکه تهران- شبکه العالم و … ) منتقل شدند.
