آبتاب –ثریا ترکاشوند- تشبهی زیبا و بجا برای معرفی میوه ای لذیذ که در ادیان اسلام، یهود و مسیحیت در زمره هفت میوه مقدس، بشمار آمده و در کتاب آسمانی قرآن کریم سه بار از این میوه نام برده شده؛ پس بی دلیل نیست که آن را میوه ای بهشتی می خوانند. حدستان درست است. نامش انار است و یکی از میوه های مرغوب ایران که در بیشتر نقاط این سرزمین کشت می شود و بیش از صد گونه در شکل و ظاهر و طعم متفاوت یافت می شود.
تیمور گورکانی در کتاب منم تیمور جهانگشای می گوید: “در قریه، بجستان اناری خوردم که هسته نداشت. و در هیچ جا اناری به خوش طعمی آن نخورده بودم.”
جدا از طعم دلچسب این میوه شکل و ظاهر زیبای آن می باشد تا جایی که در فرهنگ و رسوم اقوام ایرانی، از اهمیت بالای برخوردار و جایگاه خاصی در میان میوه های دیگر دارد و نامش همیشه برای ما یادآور شب یلدا و خانه های گرم و با صفای مادر بزرگهاست و در بیشتر مناطق از کشورمان هم زمان با فصل برداشت مراسم های زیبای همراه با شادی و موسیقی واجرای سنت های خاص برگزار می شود.
در این میان به سراغ یکی از این مراسم ها رفته که در منطقه تاریخی “بادرود” شهری در نزدیکی کاشان از استان اصفهان در سرزمینی کویری برگزار شد و با عرضه مشتقات و فرآورده های این محصول مانند: رب انار، لواشک، و سرکه عرضه شد. در پایان جا دارد از برادر خوبمان جناب آقای ذبیح الله صولتیان مسئول محترم کتابخانه عمومی شهر بادرود بخاطر همکاری صمیمانه در تهیه این گزارش کمال تشکر را به عمل آورد.
پایگاه خبری آبتاب (WWW.ABTAAB.IR):
