نویسنده: علی نظری سردبیر روزنامه مستقل
مهدی بازرگان بنیانگذار نهضت آزادی و سرسلسله جنبش روشنفکری ایران در عصر معاصر در سن ۸۷ سالگی بدرود حیات گفت. بازرگان بعد از استعفای دولت موقت در ۲۴ اسفند سال ۵۸ در انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و با قدر شناسی مردم تهران مواجه شد. رأی غیر قابل تصور وی بعنوان نفر سوم تهران در لیست ۳۰ نفره تهران به خانه ملت از رخدادهای عجیب انقلاب ماست. بازرگان بعد از کناره گیری از نخست وزیری دولت موقت زیر رگبار تهاجم تبلیغاتی ناجوانمردانه تندروها قرار گرفت. بی اخلاقی ها به بالاترین حد رسید. دیوار نویسی شهرهای کشور با شعار “مرگ بر بازرگان پیر خرفت ایران” نماد جفای زمانه بود که متوجه چهره عالیقدر عصر ما شد. مرد مبارزی که از فردای کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ تا ۲۲ بهمن ۵۷ به مجاهدت و مبارزه با استبداد پرداخته بود. نتایج انتخابات مجلس اول در تهران پیام خاصی دارد و افسوس که این نکته هنوز از چشم میلیونها ایرانی غافل مانده است. بازرگان در حالی با یک میلیون و چهارصد و چهل و هفت هزار رأی نفر سوم پایتخت شد که کاندیدای مشترک حزب جمهوری و نهضت آزادی نبود. این رأی معنادار مردم تهران به نوعی قدردانی از اخلاص و صداقت این راد مرد تاریخ نهضت مقاومت ملی است. وقتی به مجلس اول راه یافت از ۷ خرداد۵۹ تا ۷ خرداد۶۳ هزینه شجاعت و استقلال نظر خویش را پرداخت. در آبان سال ۶۲ هنگامی که معلم امور تربیتی مدرسه سجاد منطقه ۱۲ بودم، روزی دانش آموزانم را برای تماشای جلسه علنی به مجلس بردم، صحنه تلخ و دردناکی را از خروج بازرگان از ساختمان صحن را مشاهده کردم که هنوز بعد از گذشت ۳۵ سال آزار دهنده و ملال آور است. بازرگان قصد خروج از ساختمان مجلس را داشت که عده ای حدود ۵۰ نفر با شعار “مرگ بر بازرگان پیر خرفت ایران” این انسان شریف را دوره کرده بودند و چه بسا اگر آن روز بچه های سپاه مجلس وارد عمل نمی شدند قطعاً آن مرحوم مورد ضرب و شتم هم قرار می گرفت؟ از مظلومیت بازرگان در مجلس اول همین قدر باید گفت که دو تن از شاگردانش به نام های مصطفی چمران (نماد شرافتمندانه دفاع مقدس) و محمدعلی رجایی (اسوه ایثار و پاک دستی در فرهنگ انقلابی) ایران شهره گردیدند. تندروها این دو شاگرد بازرگان را به عرش بردند، اما استاد و معلم “چمران و رجایی” را خائن و آمریکایی می خواندند. این طنز تلخ سالهای نخست انقلاب بود. بازرگان در آتش کینه خشم توده ای ها و افراد نا آگاه سوخت اما به مصداق تعالیم قرآنی در آن روزهای سخت و طاقت فرسا شکوری و صبوری پیشه کرد. او بر گردن همه مردم ایران و به ویژه تهرانی ها حقی بزرگ دارد. همین آب لوله کشی تهران را ما از مهندس بازرگان داریم، ۶۷ سال پیش این پروژه را در پایتخت ایران به بهترین شکل اجرا کرد. به روح بلندش درود می فرستیم. به مصداق آیه شریفه “فمن یعمل مثقال ذره خیر یره” ایمان داریم او مزد خدماتش به مردم ایران را از یگانه دادار عادل جهان گرفته است.
