مادر ترزا-برنده جایزه صلح نوبل ۱۹۷۹
من خدا را در هر انسانی می بینم. وقتی زخم های یک جزامی را می شویم، احساس می کنم که از خود خدا پرستاری می کنم. این به نظر شما زیبا نیست؟
در پایان زندگی، از روی تعداد مدرک هایی که گرفته ایم، میزان مالی که اندوخته ایم و کارهای بزرگی که به انجام رسانده ایم، درباره ما داوری نخواهد شد!
بلکه از ما خواهند پرسید: آیا گرسنه ای را سیر کردی؟ برهنه ای را لباس پوشاندی و بی خانه ای را پناه بخشیدی؟
گرسنه ی نه فقط لقمه نان که گرسنه ی عشق، برهنه ی نه فقط از تن پوش که برهنه ی از عزت و احترام انسانی،
و بی خانه ای نه فقط از خشت و گل که بی خانمان به سبب طرد و رانده شدن.
